Przyczyny powstawania cery naczyniowej
Skóra unaczyniona jest przez dwa sploty: splot brodawkowy głęboki oraz splot powierzchowny. Naczynia włosowate unaczyniają zarówno skórę właściwą, jak i tkankę podskórną. Dzięki temu, że ściany naczyń są dwustronnie przepuszczalne naczynia, biorą udział w wymianie gazowej, odżywianiu i termoregulacji. Cera naczyniowa powstaje w momencie, gdy ściany naczyń krwionośnych nie funkcjonują tak, jak powinny. Funkcje te mogą być zaburzone poprzez szkodliwy wpływ zanieczyszczeń atmosferycznych i podwyższoną przepuszczalność, przez co dochodzi do zaburzenia krążenia. Prowadzą do znacznego rozszerzenia naczyń, wskutek czego dochodzi do powstania rumienia. Czynnikami nasilającymi rumień mogą być: chlorowana i twarda woda, leki, światło słoneczne, nagła zmiana temperatury, sztuczne źródła ciepła (sauna, solarium, suszarki do włosów), wysiłek fizyczny, gorące napoje, ostre przyprawy, niektóre warzywa i owoce, stres i nerwica, alkohol i używki, niekorzystne warunki atmosferyczne, takie jak wiatr, mróz czy wilgoć, oraz antykoncepcja hormonalna.
Cechy charakterystyczne
Cera naczyniowa jest cerą problematyczną, a głównymi jej cechami są rozszerzone naczynia krwionośne, pojawiający się i znikający rumień, uczucie pieczenia i swędzenia, wrażliwość i nadwrażliwość skórna oraz skłonność do powstawania stanów zapalnych. W początkowych fazach powstawania cery naczyniowej rumień występujący na twarzy ma tendencję do pojawiania się i znikania. Z czasem jednak dochodzi do utrwalenia tych zmian, naczynk
a włosowate stają się coraz słabsze i zaczynają pękać, pozostawiając trwałe ślady widoczne na skórze. Są to teleangiektazje. Skłonność do nich pojawia się już w dzieciństwie, natomiast naczynka zaczynają być widoczne po dwudziestym roku życia. Teleangiektazje dzielą się na: pierwotne (na które nie mamy wpływu, powstają w różnych okresach życia np. podczas ciąży lub u osób starszych) i wtórne (są wynikiem działania czynników zewnętrznych, np. nadmierna ekspozycja na światło słoneczne, wahania temperatury, wiatr, mróz, przebyte choroby ogólnoustrojowe, choroby skóry, nieodpowiednia pielęgnacja, źle dobrane kosmetyki).
Trądzik różowaty
Wrażliwość naczyń krwionośnych to główne przyczyny powstawania trądziku różowatego, który bardzo często występuje u osób mających cerę naczyniową. Choroba ta dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Etiopatogeneza choroby nie jest do końca znana, natomiast wyróżnia się kilka podstawowych czynników, które mają znaczny wpływ na powstawanie trądziku różowatego. Należą do nich:
zaburzenia naczynioruchowe, spowodowane nadwrażliwością na czynniki zewnętrzne (wysoka temperatura, promieniowanie UV, warunki atmosferyczne, zła dieta). Kolejnymi czynnikami są zaburzenia hormonalne (nasilenie zmian może nastąpić w trakcie przyjmowania gestagenowych środków antykoncepcyjnych), zaburzenia procesu trawienia (nieodpowiednia dieta, przewlekłe zaparcia, zakażenie Helicobacter pyr). Najczęstszą lokalizacją choroby są twarz, szyja i dekolt. Powstawanie trądziku różowatego przebiega w czterech stadiach. W pierwszym stadium pod wpływem wszelkiego rodzaju bodźców dochodzi do powstania intensywnego rumienia, który po jakimś czasie znika, a skóra przybiera naturalny koloryt. Odczuwalne jest wówczas pieczenie i swędzenie skóry. W tym stadium należy unikać czynników nasilających rumień oraz stosować odpowiednią pielęgnację (wyeliminowanie kosmetyków zawierających alkohole, stosowanie preparatów z witaminą C i wyciągiem z kasztanowca). W drugim stadium wskutek zaczerwienia pojawia się ciemnoczerwony rumień, w efekcie czego powstają teleangiektazje. W tym stadium należy podjąć leczenie farmakologiczne oraz poddawać się zabiegom laseroterapii, elektrokoagulacji bądź skleroterapii. W ostatnim stadium skóra jest żywoczerwona i dochodzi do powstawania grudek i krostek, którym mogą towarzyszyć zmiany trądzikowe. Wówczas najodpowiedniejszą metodą leczenia jest przyjmowanie antybiotyków opartych na tetrecyklinie, metronidazolu, minocyklinie. Rozwój czwartego stadium dotyczy głównie mężczyzn. Dochodzi wówczas do przerostu tkanek miękkich okolicy twarzy, a leczenie polega na chirurgicznym usunięciu przerosłych tkanek.
Pielęgnacja cery naczyniowej
Cera naczyniowa wymaga specjalnej pielęgnacji, stosowania preparatów uszczelniających naczynia krwionośne oraz wyeliminowanie czynników, które powodują nasilanie rumienia. Należy chronić skórę przed złym wpływem czynników zewnętrznych, stosować preparaty ochronne zawierające filtry, wyeliminować z diety alkohol, ostre przyprawy i gorące napoje. Podczas wysiłku fizycznego należy unikać przegrzewania, ograniczyć korzystanie z sauny i solarium. W pielęgnacji domowej zwykłe mydła i mleczka powinny zostać zastąpione delikatnymi piankami i lotionami myjącymi, przeznaczonymi dla cer wrażliwych i naczyniowych, w składzie których nie ma konserwantów, sztucznych barwników i alkoholi. Przemywanie skóry wodą należy zastąpić płynem micelarnym lub wodą termalną, w celu uniknięcia kontaktu z chlorem. Także w doborze odpowiednich kremów należy zwracać uwagę na zawartość odpowiednich dla tego rodzaju skóry substancji. W preparatach do pielęgnacji skóry naczyniowej bardzo ważną rolę odgrywają substancje aktywne. Powinny znaleźć się: Bioflawonoidy – są to naturalne substancje fitochemiczne występujące w roślinach. Mają zastosowanie w leczeniu chorób krążenia, działają uszczelniająco na naczynia krwionośne, chronią i uelastyczniają je oraz zapobiegają ponownemu rozszerzaniu się naczyń; Garbniki – to organiczne związki chemiczne o charakterze fenolowym. Działają garbująco na skórę i ściągająco na błony śluzowe. Uszczelniają ściany naczyń włosowatych, działają przeciwobrzękowo; Antocyjany – są to barwniki roślinne. Wzmacniają naczynia krwionośne i mają silne działanie przeciwrodnikowe; Azuleny – to naturalne związki chemiczne pochodzenia roślinnego. Mają działanie przeciwzapalne, ściągające, zwężają ściany naczyń krwionośnych. Najważniejsze składniki, jakie powinny znaleźć się w preparatach do cery naczyniowej, to: Kasztanowiec zwyczajny – działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, ściągająco, obkurczająco i uszczelniająco naczynia włosowate; Arnika górska – działa przeciwzapalnie, obkurcza naczynia włosowate; Hammamelis (oczar wirginijski – ma działanie wybitnie ściągające, poprawia ukrwienie; Miłorząb japoński – uelastycznia naczynia krwionośne oraz zmniejsza lepkość krwi; Witamina K – podnosi krzepliwość krwi, przyspiesza wchłanianie się wylewów skórnych; Witamina C – utrzymuje prawidłową budowę naczyń krwionośnych, poprawia koloryt skóry poprzez jej rozjaśnienie oraz zmniejsza zaczerwienienia. 
Zabiegi kosmetyczne polecane dla cery naczyniowej
Cera naczyniowa wymaga odpowiednich zabiegów zarówno w gabinecie kosmetycznym, jak i w domowym zaciszu. Natomiast odpowiednia pielęgnacja kosmetyczna tylko w niewielkim stopniu pozwala poprawić kondycję skóry. Podstawą usunięcia trwale rozszerzonych naczyń krwionośnych są zabiegi, mające na celu całkowite zniwelowanie problemu. Wówczas należy udać się do kosmetologa, lekarza medycyny estetycznej lub dermatologa, którzy za pomocą specjalistycznych zabiegów mogą zniwelować kłopotliwe naczynka. Do najpopularniejszych zabiegów należą: Laseroterapia – zabieg polegający na zastosowaniu energii wytwarzanej przez laser. Promienie lasera pochłaniane są przez hemoglobinę zawartą w naczyniach krwionośnych, następnie „ścinają” krew i powodują niszczenie ścian naczynia krwionośnego. Wszelkiego rodzaju zmiany naczyniowe mogą być usuwane za pomocą kilku rodzajów laserów, z czego najczęściej używane są: Laser barwnikowy – zasilany jest lampą błyskową, a emitowane światło ma długość fali od 577 nm do 585 nm. Ma możliwość dostrajania długości i jako pierwszy został zaprojektowany do stosowania fototermolizy, w celu niszczenia skórnych naczyń krwionośnych; Laser neodymowo-yagowy – również zasilany lampą błyskową zawiera kryształ granatu irytowo- aluminiowego z domieszką neodymu i charakteryzuje się głębokim wnikaniem wiązki, dlatego można go stosować do usuwania zarówno powierzchownych zmian, jak i tych położonych głębiej (do 4 mm). W przypadku obu laserów często wystarczy pojedynczy zabieg, jeśli naczynkasą duże i ciemne wykonuje się go powtórnie;
IPL – impulsowe źródło światła nie jest typowym laserem, natomiast daje dobre efekty w walce z uporczywymi naczynkami. Światło emitowane przez IPL pochłania hemoglobinę zawartą w naczynku, powodując jego stopniowe obkurczanie i rozpad. W zależności od wielkości naczynka zaleca się serię od 3 do 10 zabiegów. Kolejną metodą, często stosowaną w celu usuwania widocznych naczynek, jest elektrokoagulacja. Polega na wytworzeniu prądu stałego i ścięciu białka tkanek poprzez ich termiczne uszkodzenie. Stosuje się ją nie tylko, by usuwać naczynia krwionośne, ale także do eliminowania brodawek, włókniaków, kaszaków i nadmiernego owłosienia. Jest to metoda bardzo popularna, a dolegliwości bólowe są umiarkowane. Po zabiegu tworzy się mały strupek na skórze, który po kilku lub kilkunastu dniach odpada, nie pozostawiając blizny (mogą się one pojawić u osób, które mają osobliwą tendencję do powstawania keloidów). Ostatnia popularna metoda to skleroterapia, polegająca na wstrzyknięciu w żyłę specjalnego preparatu powodującego stan zapalny w naczyniach. Skrzep, który powstaje, po jakimś czasie ulega zwłóknieniu, powodując brak ciśnienia w naczyniu, czego następstwem jest zamknięcie światła naczynia. W celu uzupełnienia zabiegów zamykania naczyń oraz pielęgnacji cery naczyniowej zaleca się korzystanie z zabiegów oferowanych przez gabinety kosmetyczne. Popularne są zabiegi z wykorzystaniem witaminy C, które działają rozjaśniająco na skórę i uszczelniająco na naczynia krwionośne. W trakcie przeprowadzania zabiegów zaleca się wykonanie dodatkowych, jakimi są jonoforeza, sonoforeza bądź galwanizacja anodowa. Jonoforeza to zabieg elektroleczniczy, polegający na wprowadzeniu w głąb skóry jonów działających leczniczo. Jony wprowadzane są za pomocą sił pola elektromagnetycznego. Sonoforeza – wykorzystuje zjawisko fali akustycznej (ultradźwięki). Dzięki wibracji ultradźwiękowej substancje aktywne zawarte w preparatach dostają się do głębokich warstw skórnych, powodując mikromasaż. W efekcie tego następuje lepszy przepływ krwi i limfy, a skóra staje się bardziej napięta i ujędrniona. Galwanizacja – jest to zabieg elektroleczniczy, w którym używa się prądu stałego. W przypadku cer naczyniowych stosuje się galwanizację anodową, która ma działanie wyciszające i uspokajające skórę. Dobry efekt uzyskuje się również po zastosowaniu serii naświetlań lampą Sollux z niebieskim filtrem, która działa łagodząco na podrażnienia cer suchych, wrażliwych i naczyniowych. Jako że cera naczyniowa często jest przesuszona, w domowej pielęgnacji można wykonywać maskę z siemienia lnianego, która działa kojąco i nawilżająco na skórę. Należy spożywać duże ilości owoców bogatych w witaminę C (czarna porzeczka, owoce dzikiej róży, rumianek, czarny bez, pokrzywa, kapusta). W celu wzmocnienia naczyń krwionośnych należy stosować nie tylko zabiegi poprawiające kondycję skóry, ale także zadbać o właściwą pielęgnację od wewnątrz. Trzeba również stosować suplementy diety, bogate w witaminę C, skrzyp polny i pokrzywę, a także pić napary ziołowe z ruty.
Podsumowanie
Cera naczyniowa powinna być pielęgnowana w sposób szczególny, ponieważ nie mając wiedzy na temat przyczyn powstawania pajączków, łatwo można doprowadzić do pogorszenia jej stanu. Osoby mające problemy z tą cerą powinny zasięgać wiedzy profesjonalistów, którzy będą potrafili dobrać odpowiednią pielęgnację, kosmetyki, a także zabiegi pomagające w redukcji nieestetycznych zmian skórnych, jakimi są teleangiektazje.
