sobota, 23 listopada 2024
Miło Cię widzieć!

Mezoterapia – przegląd metod

mezotWstęp

Przemysł kosmetyczny stanowi wyzwanie dla producentów kosmetyków i aparatury kosmetycznej. Biotechnolodzy opracowują nowe formuły substancji aktywnych, które przy wsparciu odpowiednich nośników mają docierać do źródła problemu i go niwelować. Barierą dla transportu najaktywniejszych składników jest naskórek, przez który część substancji nie przenika. Oznacza to, że tyl­ko niewielki procent substancji biologicznie czynnej dotrze we właściwe miejsce, a to za mało, aby uzyskać zadowalające efekty terapii. Aktywne składniki kosmetyku mogą ulec roz­kładowi zarówno w trakcie transportu prze- znaskórkowego, jak i na powierzchni skóry. Na biodostępność składników aktywnych ma wpływ wiele czynników, między innymi: wiek i stan skóry, stopień nawilżenia skóry,

budowa chemiczna substancji - jej zdol­ność do przenikania przez błony biolo­giczne, lipofilność,

kształt i wielkość cząsteczki substancji aktywnej,

wrażliwość substancji aktywnej na obec­ność enzymów, pH skóry.

Zwiększenie przeznaskórkowej absorpcji substancji czynnych pozwala uzyskać właściwe i pożądane efekty pielęgnacyjne i estetyczne.

 

Mezoterapia

Początek mezoterapii szacuje się na 1952 rok.

Francuski lekarz Michel Pistor po raz pierw­szy podał prokainę w zaburzeniach słu­chu, stosując wielokrotne, powierzchowne (3-5 mm) iniekcje wokół małżowiny usznej [1]. Nazwę „mezoterapia” wprowadził Pistor, określając tym samym metodę leczenia schorzeń tkanek pochodzących z mezo- dermy. W latach 70. XX wieku mezoterapię zaczęto stoso­wać w dermatologii estetycznej [2].

Mezoterapia ma swoich zwolenników i przeciwników. Niezaprzeczalny jest jednak fakt, że pozwala ominąć warstwę rogową naskórka i dostarczyć składnik aktywny bezpośrednio do żywych warstw naskórka, skóry właści­wej i tkanki podskórnej

Obecnie stosuje się następujące metody mezoterapii: igłową, bezigłową, mikroigłową.

MEZOTERAPIA IGŁOWA

Najstarszą z metod mezoterapii jest metoda iniekcji, czyli popularna mezoterapia igłowa. Zabieg polega na podaniu w formie iniekcji substancji czynnych. Iniekcje wykony­wane są śródskórnie lub podskórnie.

W metodzie mezoterapii igłowej wykorzystuje się:

techniki manualne - dobierając strzykawkę i odpo­wiednią grubość igły,

linijne lub kołowe multiiniektory (do wielokrotnych wkłuć podczas ostrzykiwania większych obszarów ciała w zabiegach mezoterapii), metoda mechaniczna za pomocą pistoletu do me- zoterapii (metoda pozwala na dokładne ustale­nie głębokości wstrzyknięcia i objętości roztworu iniekcyjnego).

Sterylne, jednorazowe igły wykorzystywane w mezo­terapii igłowej mają długość od 4 do 13 mm (w zależności od okolicy ciała poddawanej zabiegowi), zaś ich grubość najczęściej to 27 G, 30 G, 32 G (im wyższy wskaźnik, tym cieńsza igła) [3].

Iniekcję wykonuje się:

metodą śródnaskórkową - najbardziej powierzchow­na, wykorzystywana najczęściej w zabiegach biorewi- talizacji skóry (mniej niż 1 mm), techniką mikropęcherzyków - podawanie substancji na granicy skórno-naskórkowej; technikę tę najczę­ściej wykorzystuje się w korekcji zmarszczek w oko­licy podoczodołowej, szyi i dekoltu, a także w odmła­dzaniu grzbietów dłoni oraz policzków (1 mm), techniką nappage - nakłucia śródskórne podawa­ne pod odpowiednim kątem, najczęściej stosowane w walce z łysieniem oraz w przypadku rozstępów i cellulitu (2-4 mm),

punktowo - głębokie śródskórne i podskórne iniek­cje stosowane najczęściej w zabiegach na cellulit, re­dukcji tkanki tłuszczowej [4].

Obecnie mezoterapia zajmuje szczególne miejsce w dermatologii i kosmetologii, jako zabieg odmładzający, regeneracyjny, rewitalizujący, ujędrniający, wygładzający (twarz, szyję, dekolt, grzbiet dłoni), liftingujący (powie­ki), redukujący przebarwienia, trądzik, cellulit i rozstępy, odleżyny, keloidy, blizny, łagodzący oparzenia oraz redu­kujący tkankę tłuszczową.

 

SUBSTANCJE AKTYWNE

krzemionka organiczna kwas hialuronowy kwas polimlekowy, poliwitaminy wyciąg z wąkroty azjatyckiej, oligoelementy zawie­rające m.in.: cynk

- embrioblasty - z embrionów owczych

- koktajle witaminowe z koenzymami

- i antyoksydantami

- witamina C

- tretynoina

- kwas alfa-liponowy

- DMAE

- chryzyna

- ekstrakt z Ginkgo Biioba i karczocha spolimeryzowany kwas dezoksyrybonukleinowy protechondroityna

- peptydy: acetyl decapeptide-3, decapeptide-4 (cg- -idp2), oligopeptide-24 (cg-edp3), tripeptide-6 (CG- -CTP), copper tripeptide-1, Palmitoyl Oligopeptide Palmitoyl Tetrapeptide-7,pochodne kumaryny z wyciągu z nostrzyka żółtegooraz rutyna rozpuszczalna w wodziewyciąg z karczocha zwyczajnego

- wyciąg z miłorzębu japońskiego

- karnityna

- kwas polimlekowy

- krzemionka organiczna

- kofeina

- pirogronian sodowy phosphatydylocholine decapeptide-4 (cg-idp2) proteochondroityna witaminy A, E, C Centella Asiatica

oligopeptide-34 (cg-tgp2): zmniejsza syntezę melaniny i zapobiega pigmentacji, odpowiada za nawilżenie skóry pentapeptide-13 (cg-asp): odpowiedzialny za rozjaśnienie i odżywienie skóry, nadając jej świetlisty, zdrowy wygląd oligopeptide-50: działa przeciwzapalnie i rozjaśnia- jąco; zwiększa naturalną produkcję kolagenu i kwasu hialuronowego w skórze witamina C

 

Łysienie

- deksapantenol 20% minoksidyl biotyna prokaina

- krzemionka organiczna

- pierwiastki śladowe (cynk, żelazo, chrom)

- kompleks multiwitaminowy

- osocze bogatopłytkowe

- nostrzyk

- rutyna

Przeciwwskazania do zabiegu mezoterapii igłowej 

PRZECIWWSKAZANIA

choroby metaboliczne, m.in.: cukrzyca

przyjmowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych

przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych

wiek poniżej 6 roku życia

skłonności do blizn i zwłóknień

choroby nowotworowe

uczulenie na któryś ze składników

opryszczka

ciąża

karmienie piersią

choroby autoimmunologiczne

epilepsja

stwardnienie rozsiane

miejscowe stany zapalne skóry - infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze

choroby krwi (małopłytkowość, anemia)

reumatoidalne zapalenie stawów,

zapalenie zakrzepowe żył

Korzyścią wynikającą z zastosowania metody mezote­rapii igłowej jest możliwość wstrzykiwania małych dawek substancji leczniczej bezpośrednio w miejsca zmienione chorobowo. Mezoterapia igłowa jest zatem doskonałym sposobem zapobiegającym starzeniu się skóry, wypa­daniu włosów i powstawaniu cellulitu. W mezoterapii

stosuje się roztwory do iniekcji, które stanowią zazwy­czaj mieszaninę kilku substancji rewitalizujących i rege­nerujących, tzw. koktajle. Substancje aktywne powinny być odpowiednio dobrane w zależności od rodzaju zabie­gu i potrzeb pacjenta. Ponadto preparaty medyczne poda­wane drogą iniekcji muszą być oznaczone certyfikatami poświadczającymi bezpieczeństwo produktu.

MEZOTERAPIA BEZIGŁOWA

(ELEKTROFONOPORACJA)

Mezoterapia bezigłowa znalazła zastosowanie w profesjo­nalnej kosmetologii pielęgnacyjnej. Jest to jedna z metod zwiększania transportu przeznaskórkowego substancji biologicznie aktywnych zawartych w kosmeceutykach, koktajlach dedykowanych mezoterapii bezigłowej. Głów­nym zadaniem zastosowania tej metody jest zintensyfi­kowanie przenikania substancji aktywnych.

Mezoterapia bezigłowa (elektrofonoporacja) stanowi sku­teczny sposób odmładzania i regeneracji skóry. W metodzie stosuje się gotowe do użycia żele-koktajle do mezoterapii nieinwazyjnej zawierające wysokie stężenie czynników wzrostu, peptydów biomimetycznych i innych aktywnych składników odżywczych zamkniętych w nanokapsułkach. Substancje zawarte w żelach, ampułkach przewodzących docierają do wnętrza skóry, a przez błonę komórkową do komórki, co powoduje wysoką efektywność terapii.

W mezoterapii bezigłowej stosuje się terapię skojarzoną. Jednocześnie oddziałujące bodźce termiczne, mechaniczne, elektryczne lub też chemiczne zwielokrotniają skuteczność penetracji wprowadzanych składników aktywnych. Sku­teczność zabiegów zależy od: stopnia uwodnienia tkanki, grubości warstwy rogowej naskórka, ilości elektrolitów w tkankach, wielkości cząsteczki substancji aktywnej [11].

Metodyka wykonywania zabiegu zależna jest od rodzaju urządzenia, za pomocą którego wykonywany jest zabieg. Aparatura stosowana w mezoterapii bezigłowej wykorzy­stuje zjawiska: elektroporacji, jonoforezy, sonoforezy, fali radiowej RF (Radio Frequency) oraz światłoterapię.

Elektroporacja - zwana również mezoporacją, wykorzy­stuje działanie pola elektromagnetycznego, dzięki któremu w błonie komórkowej tworzą się elektropory - kanały, za po­średnictwem których odbywa się transport cząsteczek z prze­strzeni zewnątrzkomórkowej do wnętrza komórki. Wzrost przepuszczalności tkanek powodują krótkie impulsy prądu. Substancje wielkocząsteczkowe i hydrofilowe przenikają przez powstałe pory. Pory zwiększają przewodnictwo błony komórkowej i ułatwiają drogę transportu dla cząsteczek. Dez­integracja błony komórkowej jest przejściowa i odwracalna.

Jonoforeza - wykorzystuje prąd galwaniczny do transportu substancji biologicznie czynnych lub jonów o działaniu leczni­czym. Dzięki dobrze uwodnionej tkance prąd przepływa droga­mi o najniższym oporze, dając oczekiwany efekt pielęgnacyjny i terapeutyczny (natężenie prądu w obrębie twarzy - 1-3 mA).

Ultradźwięki - zastosowanie energii mechanicznej pod­czas działania ultradźwięków powoduje zwiększony meta­bolizm komórkowy, minimalnie podniesioną temperaturę tkanki, co sprzyja dyfuzji składników aktywnych. Ultra­dźwięki poprzez mechaniczne drgania, podczas których uwalnia się energia cieplna, powodują rozluźnienie wią­zań międzykomórkowych warstwy rogowej, rozszerzeniu ulegają gruczoły potowe i mieszki włosowe, co sprzyja transportowi wprowadzanych cząstek. Częstotliwość ultradźwięków wykorzystywanych w zabiegach na twarzy waha się w granicach od 1 do 3 MHz [12].

Fale radiowe RF (Radiofrequency) - nazywane są rów­nież diatermią krótkofalową. Dzięki częstotliwości radio­wej: 13,56 MHz i długości fali 22,12 m; 27,12 MHz i długości fali 11,05 m; 40,68 MHz i długości fali 7,38 m, a konkretnie pod wpływem temperatury dochodzi do stymulacji fibro- blastów do produkcji nowych włókien kolagenowych [13].

W niektórych urządzeniach wykorzystuje się światłolecz- nictwo (promieniowanie podczerwone o długości fali 700­1400 nm. Efekt ciepła w tkankach pod wpływem IR zwiększa energię kinetyczną w tkankach, a tym samym podniesienie temperatury tkanek. Ciepło rozszerza naczynia włosowate i zwiększa przepływ krwi, wzmaga się przemiana materii w tkankach, a tym samym odżywienie i dotlenienie komórek.

Wskazania i przeciwwskazania

Wskazania do mezoterapii bezigłowej to przede wszystkim: sucha skóra, przebarwienia, skóra wiotka o zmniejszonej elastyczności, skóra naczyniowa, skóra tłusta, cellulit.

W tej metodzie jednak, ze względu na zastosowanie róż­nych bodźców fizykalnych, należy pamiętać o przeciwwska­zaniach. Stosowanie różnych form energii w kosmetologii powinno odbywać się rozważnie - po uwzględnieniu potrzeb pacjenta, jego stanu zdrowia, faktu przyjmowanych leków, występowania chorób współistniejących, np.: nadciśnienia tętniczego, problemów z układem krążenia, epilepsji, zabu­rzeń emocjonalnych. Wśród bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania mezoterapii bezigłowej wymienia się także: choroby nowotworowe, metalowe implanty, ciąża, karmienie piersią, bakteryjne i wirusowe zakażenia skóry.

Ponadto istnieje zagrożenie zastosowania zbyt dużej dawki lub nieodpowiednio dobranej, co może doprowa­dzić do nietolerancji tkanki na działanie bodźca, odczyn paradoksalny lub objawy przedawkowania, takie jak: po­drażnienie skóry, odczyn rumieniowy (czas działania da­nej formy energii określa jej dawkę).

Wiele firm oferujących mezokoktajle podawane drogą me- zoterapii bezigłowej zwykle na opakowaniu zaznacza, iż są one przygotowane do podawania tylko tą drogą - nieinwazyjnej metody mezoterapii bezigłowej. Firmy wskazują na opakowa­niu biegun wprowadzenia ampułki oraz czas działania zabiegu.

Wśród aktywnych koktajli do tego typu mezoterapii znaj­dują się: witaminy, antyoksydanty, krzemionka, ekstrakty roślinne, kwas hialuronowy, składniki wpływające na lipo- lizę i lipogenezę, substancje poprawiające ukrwienie, sub­stancje rozjaśniające przebarwienia, substancje napinające.

 

Mezoterapia mikroigłowa

Mezoterapia mikroigłowa frakcyjna to innowacyjna technologia do frakcjonowania skóry i wprowadzania aktywnych składników.


Zabieg mezoterapii mikroigłowej jest sterylny i bezpieczny (jednorazowy kartridż z mikroigłami) ze względu na kontrolę długości igły oraz prędkości. Głowica pulsacyjnie uderza w skórę z prędkością około 4000-6000 uderzeń na minutę, wytwarzając regularne kanały frakcyjne.
Mezoterapia mikroigłowa jest zabiegiem polegającym na pobudzeniu i regeneracji włókien kolagenu i elastyny przy me­chanicznej stymulacji. Sama nazwa wskazuje, że podczas za­biegu wykonywane są mikronakłucia (0,25-2 mm - regulacja długości igły) i to one odgrywają znaczącą rolę w regeneracji naskórka. Dodatkowo podczas zabiegu zostają wprowadzone w głębsze warstwy naskórka specjalnie skomponowane kok­tajle, dzięki którym skóra zyskuje na jędrności, zmarszczki mimiczne ulegają znacznej redukcji, a kontur twarzy poprawie.

Drgania stymulują warstwy epidermy do produkcji kolage­nu i elastyny. Podczas zabiegu dochodzi do natychmiastowego i optymalnego transportu składników aktywnych, dzięki cze­mu efekty są widoczne od razu.

Zazwyczaj w zabiegach na twarz, których głównym celem jest stymulacja fibroblastów i odnowa kolagenu wykorzystuje się dłu­gość igieł od 0,25 do 0,5 mm. W przypadku blizn potrądzikowych długość igieł wydłuża się do ok. 1 mm.

W zabiegach stosowanych na inne partie ciała długość igieł nie prze­kracza 2 mm. Są to zabiegi niwelujące rozstępy, cellulit i wiotkość skóry okolic brzucha, a także poprawiające sprężystość skóry ramion i ud.

Dzięki technologii pozwalającej na frakcjonowanie (nakłuwa­nie) skóry mikroigłami, w naskórku powstają „mikrotunele”, któ­re pozostając otwarte przez krótką chwilę, dają możliwość głę­bokiego wprowadzenia wybranych preparatów o właściwościach określonych przez potrzeby skóry. Poza tym mikronakłuwanie powoduje powstawanie mikrourazów, które prowokują skórę do reakcji naprawczych, będących podstawą odnowy tkanek.

Podczas zabiegu nie dochodzi do uszkodzenia dużych skórnych na­czyń krwionośnych, co minimalizuje zagrożenie powikłaniami w po­staci krwiaków czy siniaków i znacznie skraca okres rekonwalescen­cji po zabiegu. Dlatego mezoterapia frakcyjna szczególnie sprawdza się w bardzo delikatnych rejonach twarzy, jak np. okolice oczu.

Przeciwwskazania:

- ciąża,

- karmienie piersią,

- alergia,

- cukrzyca,

- miejscowe stany zapalne (infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze),

- skóra źle tolerująca iniekcje,

- przyjmowanie preparatów przeciwzakrzepowych (antyko-

- agulantów, aspiryny),

- choroby krwi (anemia, małopłytkowość),

- choroby ogólnoustrojowe (metaboliczne, nowotwory),

- skłonność do bliznowacenia,

- terapia retinoidami,

- ekspozycja na promieniowanie słoneczne, opryszczka w stanie aktywnym, trądzik różowaty.

 

Mezorollery - wyposażone są w dyski z zainstalowanymi igłami na rolce (około 300 cienkich i krótkich igieł: 0,25 mm - 1 mm). Pozwala to uzyskać ok. 500 000 mikrokanałów w ciągu 5 mi­nut (według Bio-Med). Tworzy to niezwykle efektywny system przeznaskórkowego transportu substancji aktywnych.

Zalety mezorollera:

minimalne ryzyko alergii, krótki czas gojenia,

dostosowana metoda dla każdego typu skóry, nie powoduje trwałych uszkodzeń.

Mezoterapia wykonywana za pomocą rollera może być alternaty­wą zabiegów mezoterapii igłowej. Skierowana jest również do pacjen­tów poszukujących zabiegów mniej inwazyjnych. Zabieg wykonuje się bez usuwania wierzchniej warstwy naskórka, dzięki czemu pro­ces gojenia się skóry następuje znacznie szybciej. W wyniku zabiegu zostaje również pobudzona naturalna synteza kolagenu w skórze.

PODSUMOWANIE

Mezoterapia igłowa jest metodą bezpośrednio docierającą do źródła problemu. Stosuje się ją na różne obszary ciała. Z uwagi na długość igieł zabieg kwalifikowany jest już jako chirurgiczny i nie mogą go wykonywać kosmetyczki.

Mezoterapia bezigłowa jest jedną z lepszych metod zwięk­szenia transportu przeznaskórkowego i wprowadzania w skórę składników aktywnych. Metoda ta stosowana jest w gabinetach kosmetycznych. Najlepsze wyniki uzyskuje się w seriach zabie­gowych. Bezpośrednio po zabiegu skóra wygląda dobrze, nie jest opuchnięta tak bardzo jak w przypadku mezoterapii igłowej.

Mezoterapie mikroigłowe i mezorollery mogą być stosowane naskórkowo i skórno-naskórkowo (zależnie od długości stoso­wanej igły). W przypadku igieł powyżej 1 mm dochodzi do naru­szenia powłoki skórnej, co często skutkuje krwawieniem.

Nie można jednoznacznie stwierdzić, że mezorollery czy me- zoterapia bezigłowa są lepsze, czy gorsze od tradycyjnej iniek- cyjnej mezoterapii. Każdy z zabiegów działa na różnej głęboko­ści skóry i wymaga odpowiedniego zakwalifikowania pacjenta (ze względu na wiek, oczekiwania, problematykę skóry). Niekie­dy wystarcza mezoterapia mikroigłowa, zwłaszcza kiedy skóra jest młoda i niewymagająca regeneracji.

Mitem jest, że mezoterapia igłowa sprawdza się jedynie w za­biegach na twarz. Liczne badania kliniczne potwierdzają jej sku­teczność w leczeniu łysienia, rozstępów i blizn.

Nie jest prawdą, że mezoterapię należy cyklicznie powtarzać. Efekt uzależnienia optycznego to nie uzależnienie skóry od zabie­gu, a wyłącznie przyzwyczajenie do estetycznego efektu zabiegu.

Jak w przypadku każdego zabiegu kosmetycznego, w procedu­rach z wykorzystaniem różnych technik mezoterapii dostępnych na rynku przydaje się kompetencja i właściwy dobór techniki do za­istniałego problemu skórnego. Istotny staje się zadowalający efekt terapeutyczny i pielęgnacyjny zgodny z oczekiwaniami klienta. E

Literatura

  1. 1. Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska,
  1. 2. What isMesotherapy, Le Chirurgien-dentiste de France, 46,
  1. 3. Dermatologia dla Kosmetologów,
  1. 4. Zastosowanie mezoterapii w leczeniu wypadania wło­sów - korzyści i zagrożenia,
  1. 5. Avram: Celulite: is there a role for injectables?
  1. 6. Mesotherpy and phosphatidilocholine injections: historical clarification and review,
  1. 7. Alrabiah: MultifocalScalp Abscesses with Subcutaneous FatNecrosis and Scarring Alopecia as Complication of Scalp- Mesotherapy
  1. 8. Wykorzystanie pola elektrycznego i ultradźwięków we wspomaganym transporcie transepidermalnym,
  1. 9.

10. M. Kubiak, E. Budzisz, H. Rotsztejn: Mezoterapia - rola w świecie dzisiejszej wie­dzy, Polish Journal of Cosmetology, 1(14), 2011, 34-41.

11. K. Cal, J. Stefanowska: Metody zwiększania przenikania substancji leczniczych przez skórę, Farmacja Polska, 7, 2012, 514-520.

12. P. Piątkowski, E. Ciejka: Aparatura w zabiegach kosmetycznych, LNE, 5 (73), 2010, 44-45.

13. A. Goliszewska, M. Gromek, K. Padlewska, M. Smolińska, E. Sobolewska, D. Wit­kowska: Kosmetologia Pielęgnacyjna, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia w Warszawie, 3, Warszawa 2011, 132-133.

 

 

źródło:

Kosmetologia Estetyczna / 1/ 2014 / vol. 3

 

INDYGO Zahir Media
ul. Kamienna 105, lok. 9, 50-547 Wrocław
tel./fax +48 71 796 41 59, 71 336 11 02

 

Oceń ten artykuł
(6 głosów)