Cukier jako środek służący do depilacji został odkryty prawdopodobnie przez przypadek. Wynaleziona wieki temu mieszanka cukru, cytryny i ziół przeżywa teraz renesans. Depilację pastą cukrową stosowały starożytne Egipcjanki i do dziś z powodzeniem większość kobiet na Bliskim Wschodzie praktykuje całkowitą depilację ciała tą właśnie metodą.
Najwcześniejsze wzmianki dotyczące usuwania owłosienia pochodzą z regionów Egiptu, Grecji oraz mezopotamii. Dla starożytnych Egipcjan kosmetyka odgrywała ważną rolę zarówno z przyczyn estetycznych, jak i praktycznych. Egipskie hieroglify opisują niewolnice służące na dworze faraona, których głównym zadaniem było usuwanie owłosienia. Włosy na ciele postrzegane były w wyższych sferach jako wysoce nieestetyczne. Słynny dział egiptologii British Museum posiada w swoich zbiorach brzytwy oraz pincety z brązu i miedzi pochodzące z 1900 r. p.n.e., a także intrygującą kombinację brzytwy, nożyc i strzyżarki do włosów z 1450 r. p.n.e. Krótkotrwały efekt strzyżenia i przycinania oraz chęć zachowania gładkiego ciała sprawiły, że depilacja za pomocą żywicy sosnowej, a później udoskonalanej przez wieki pasty cukrowej stała się jednym z popularniejszych sposobów walki z owłosieniem. I tak jest do dziś... W krajach arabskich ta metoda cieszy się największym powodzeniem i wiele kobiet pochodzących z tamtych rejonów nie może się nadziwić, że Europejki bywają sceptyczne wobec depilacji cukrowej. Technika wyrabiania i stosowania pasty cukrowej przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Dziewczynki rozpoczynają przygodę z depilację w wieku dojrzewania i doskonale wiedzą, że regularnie przeprowadzana powoduje zanik niechcianego owłosienia.
Depilacja a epilacja
Różnica między tymi dwoma pojęciami jest niezwykle istotna. Depilacja usuwa włos na powierzchni skóry, natomiast epilacja to technika usuwania włosa wraz z jego częścią znajdującą się pod skórą.
Przykłady depilacji:
- - golenie – włos jest ścinany tuż przy powierzchni skóry. Powoduje to, że odrasta szybciej, jest ciemniejszy i twardszy, powodując nieprzyjemne uczucie szorstkości;
- - depilatory chemiczne (pianki, kremy) – są skomponowane z różnego rodzaju mocnych substancji chemicznych, które mają na celu rozpad włosa przy skórze oraz jego osłabienie, ułatwiając jego usunięcie. Substancje chemiczne używane w środkach depilujących mogą powodować zaczerwienienia oraz podrażnienia skóry;
- - nitkowanie – jest starożytną sztuką depilacji, polegającą na zaawansowanej technice wyrywania włosów poprzez sprawne operowanie specjalną nicią, za pomocą dłoni, palców oraz ust.
Przykłady epilacji:
- - wosk – jest dostępny w kilku rodzajach: wosk gorący, zimny lub wosk płynny. Każdy rodzaj wosku zawiera substancje chemiczne, wosk pszczeli lub żywicę. Może być stosowany w plastrach bądź w formie płynnej, która zasycha na skórze. W obu przypadkach technika polega na szybkim, mocnym pociągnięciu zastygłego wosku, odwrotnie do kierunku wzrostu włosa, co niekiedy bywa bolesne, powoduje podrażnienia i łamanie włosów;
- - elektroliza – igła elektryczna w tej metodzie jest wkłuwana w mieszek włosowy, aż do korzenia, który pod wpływem działania prądu elektrycznego zostaje uśmiercony. Proces ten musi być wykonywany bardzo ostrożnie. Jest to metoda niezwykle czasochłonna;
- - pinceta – usuwanie włosów za pomocą pincety było stosowane już w starożytności i prawie w nie zmienionej formie przetrwało do dziś. Obecnie kobiety stosują tę metodę głównie do usuwania włosów z okolic brwi. Używanie pincety jest bolesne, czasochłonne i musi być powtarzane dwa, trzy razy w ciągu tygodnia, aby przyniosło pożądane efekty;
- - laser – laserów używa się w procesie zwanym fototermolizą, kierując wiązkę laserową na powierzchnię, z której ma zostać usunięte owłosienie. Światło jest absorbowane głównie przez ciemniejsze włosy.
Zalety cukrowej depilacji
Dzięki nowoczesnemu produktowi depilację możemy stosować na twarzy oraz ciele kobiet, mężczyzn, a nawet dzieci. Z metody tej korzystają także kobiety w ciąży, ponieważ pasta cukrowa jest stworzona z naturalnych składników. Nie wywołuje żadnych efektów ubocznych ani reakcji alergicznych, gdyż nie zawiera substancji chemicznych, pozostałości żywicznych oraz środków konserwujących. Jest tak naturalna, że można ją jeść! Składa się wyłącznie z cukru, wody oraz soku z cytryny. W czasie nakładania nigdy nie przekracza temperatury ciała, co czyni ją całkowicie bezpieczną – jest wręcz chłodna.
Nie stanowi zagrożenia dla osób z popękanymi naczynkami lub żylakami. Pasta cukrowa nie przykleja się do żywych komórek skóry, gdyż są one wilgotne, a cukier jest łatwo rozpuszczalny w środowisku wodnym. Usuwa jedynie martwy naskórek, co pomaga uwolnić wrośnięte włosy. Można ją bezpiecznie stosować w przypadkach egzemy bądź łuszczycy skórnej. Pasta jest tak delikatna, że pozwala na kilkakrotne depilowanie tych samych miejsc, aby usunąć najkrótsze włosy bez ryzyka podrażnienia lub uszkodzenia skóry. Nigdy nie wysycha, zatem możemy wydepilować nią całe ciało bez konieczności nakładania nowej masy. Może być użyta kilkakrotnie na różnych częściach ciała. Oczywiście nigdy nie używamy jej ponownie na innej osobie. Ponieważ pasta zawiera duże stężenie cukru, uniemożliwia to rozwój bakterii w pojemniku. Bakterie nie występują i nie mogą wzrastać w naturalnym konserwancie, jakim jest cukier. Dzięki temu, że pastę zmywamy zwykłą wodą, klient nigdy nie ma uczucia lepkości po depilacji. Jedną z największych zalet depilacji pastą cukrową jest możliwość usuwania bardzo krótkich włosów (ok. 2 mm). Pasta owija się wokół łodygi włosa, czyniąc ją bardziej elastyczną, oraz wnika poniżej ujścia mieszka włosowego i okleja włos. Jest on łatwo usuwany zgodnie z jego kierunkiem wzrostu, co umożliwia usunięcie go w całości, w delikatny sposób. Dzięki tej technice pasta nie łamie włosów, a co za tym idzie, znacznie ogranicza się ich wrastanie. Klient nie odczuwa prawie żadnego dyskomfortu. Co najważniejsze: po pewnej liczbie zabiegów mieszek włosowy zaczyna się osłabiać, co powoduje, że odrastający włos jest za każdym razem cieńszy. Wynika to z faktu, że pastą możemy usuwać bardzo krótkie włosy we wczesnej fazie anagenowej, co prowadzi do stopniowego zanikania owłosienia. Anagen jest aktywną fazą wzrostu, która może trwać miesiące bądź lata w zależności od miejsca występowania włosa. Ta „aktywna faza” jest najprościej opisywana jako proces podziału komórek, zwany mitozą. Anagen jest najlepszym czasem do usuwania włosów, gdyż są one wciąż połączone z brodawką włosa. Usunięcie włosa w tym okresie odcina „źródło pożywienia” i ułatwia zapadnięcie się ścianek mieszka włosowego. Klienci zauważają znaczną różnicę już po kilku zabiegach.
Właściwa konsystencja
W dużej mierze komfort podczas depilacji zależy od konsystencji pasty. Odpowiednia jej miękkość sprawia, że zabieg będzie przeprowadzony sprawnie i skutecznie; włos zostanie lepiej uchwycony bez względu na jego długość i gęstość, a usunięcie będzie łatwiejsze i bardziej delikatne. Kiedy konsystencja pasty jest zbyt sztywna bądź zwarta, wymaga użycia większej siły, by uformować ją na skórze. Sztywna pasta sprawi, że depilacja będzie trudniejsza i wolniejsza, a także może powodować niepotrzebny ból. Kiedy konsystencja pasty jest zbyt miękka, staje się nieporęczna i trudna w użyciu. Oto kilka czynników, które mogą wpływać na konsystencję pasty: temperatura na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia, temperatura ciała klienta, sucha skóra i gęste włosy – pasta zesztywnieje ze względu na ilość martwych komórek naskórka, jakie zostały usunięte i osiadły w paście. To samo odnosi się do grubych, gęstych włosów. Kolor wyrobionej pasty może zmieniać się od jasnozłotego do ciemnobursztynowego. Ta różnorodność koloru nie wpływa na konsystencję pasty ani na jej właściwości. Poziom komfortu lub jego brak zależy w dużej mierze od umiejętności kosmetyczki oraz indywidualnych predyspozycji do odczuwania bólu. Profesjonalne kursy uczą, w jaki sposób radzić sobie z różnymi problemami, jakie możecie spotkać na swojej drodze. Z perspektywy czasu wiem, że warto zainteresować się metodą znaną i sprawdzoną przez wiele pokoleń i dodać ją do swojej oferty.
Źródło: www.beauty-forum.com.pl
