Stymulator produkcji endogennego kolagenu i odbudowy objętości tkanek
To, na ile lat wyglądamy, zależy od jakości wielu struktur tkankowych naszej twarzy. Z wiekiem zaczynają pojawiać się na niej zmarszczki, bruz- dy i fałdy, które są objawem nie tylko starzejącej się skóry, lecz również utraty objętości tkanek.
W trakcie procesu starzenia następuje degrada- cja kolagenu, a także zanika podskórna tkanka tłuszczowa i przebudowują się kości twarzo- czaszki, dlatego powłoka skórna zaczyna zmie- niać swój kształt. To wszystko ma bardzo duży wpływ na nasz wygląd. Istotne jest również to, że utrata objętości w jednym obszarze może powodować zmiany w otaczających tkankach, a to oznacza, że proces starzenia może przybrać efekt domina. Aby móc go cofnąć, trzeba zrozu- mieć, że pojawienie się zewnętrznych oznak sta- rzenia związane jest z wieloma wewnętrznymi procesami destrukcji tkanek. Należy również przeanalizować w jaki sposób one następują.
Zmiany w strukturach starzejącej się twarzy
W trakcie procesu starzenia się skóry następu- je degradacja kolagenu – białka będącego pod- stawowym budulcem tkanki łącznej. Tworzy on włókna, które odpowiadają za odpowiednie napięcie skóry, a także jej sprężystość, ela- styczność i jędrność. W organizmie odbywa się ciągła jego wymiana. Obumiera i jednocześnie jest wytwarzany przez fibroblasty, jednak wraz z wiekiem proces degeneracji kolagenu zaczyna przeważać nad procesem jego syntezy. Czło- wiek, który osiągnął 25 lat, z każdym rokiem traci 1 procent swojego kolagenu. To powoduje stałe osłabianie właściwości skóry i przyczynia się między innymi do powstawania zmarszczek.
Szkielet twarzoczaszki stanowi podparcie dla tkanek miękkich, przez co determinuje kształt twarzy. Kiedy w trakcie procesu sta- rzenia dochodzi do remodelingu jego struk- tur (najczęściej w okolicach oczodołów, nosa i szczęki), tworzą się zagłębienia w przylega- jących do niego tkankach miękkich.
Tkanka tłuszczowa twarzy, według bada- czy Rohricha i Pessa, składa się z wielu nieza- leżnych komponentów umiejscowionych na różnej głębokości i przedzielonych wypust- kami powięzi. Ta struktura stanowi również rusztowanie dla tkanek twarzy. Zanik tkanki tłuszczowej powoduje przesunięcia struktur włóknistych i prowadzi do zmiany kształ- tu i obrysów twarzy, a także pojawienia się bruzd, na przykład fałdów nosowo-wargo- wych czy wargowo-podbródkowych [1].
Kwas l-Polimlekowy – naturalne wypełnienie
Jak zatem doprowadzić do odbudowy tka- nek tak, aby przywrócić skórze odpowiednią strukturę i podporę? Jednym z najbardziej popularnych sposobów wykorzystywanych w medycynie estetycznej jest stosowanie róż- nego rodzaju materiałów wypełniających, czyli tzw. wypełniaczy. Można podzielić je na kilka typów, m.in. ze względu na czas utrzymywania się efektu wypełnienia w tkankach: wypełnia- cze wchłanialne, czasowe (ulegające biodegra- dacji) i stałe (permanentne) oraz ze względu na szybkość pojawiającego się efektu: wypełnia- cze dające natychmiastowy efekt wypełnienia oraz wypełniacze stymulujące odbudowę no- wych włókien kolagenu, czego efekt jest wi- doczny dopiero po pewnym czasie [2].
Kwas L-polimlekowy (PLLA – poly-l-lactic acid) to synte- tyczny polimer kwasu mlekowego, należący do rodziny alfa- -hydroksykwasów, który działa inaczej niż typowe materiały wypełniające. Te zazwyczaj tylko „maskują” efekty starzenia się twarzy. Kwas L-polimlekowy, podawany w głębokie war- stwy skóry właściwej i tkanki podskórnej, stymuluje produk- cję endogennego kolagenu. Działa więc zwiększając stopniowo, ale też w bardzo naturalny sposób, objętość tkanek. To lecze- nie nie tylko objawów, ale też przyczyn starzenia się twarzy.
Działanie i zastosowanie PLLA
Kwas L-polimlekowy jest biokompatybilny i biodegra- dowalny. Podaje się go w postaci homogennej zawiesiny, składającej się z 5-8 mililitrów jałowej wody oraz jałowego, liofilizowanego proszku kwasu L-polimlekowego. Nie jest wstrzykiwany bezpośrednio w widoczne zmarszczki, bruz- dy i fałdy, ale dokonuje się jego iniekcji w bardziej rozległy obszar, w okolicy wymagającej korekcji estetycznej. Po kilku dobach od podania (od 48 do 72 godzin) efekt wypełnienia znika, ponieważ woda zawarta w preparacie całkowicie się wchłania. Natomiast działanie kwasu L-polimlekowego, który zostaje na pewien czas w głębokich warstwach skó- ry, wykorzystuje reakcję organizmu na ciało obce drażniąc, a tym samym stymulując fibroblasty do produkcji endo- gennego kolagenu. Rezultatem zabiegu jest systematyczny i sukcesywny przyrost tkanek, następujący w ciągu kolej- nych kilku tygodni i miesięcy, doprowadzający do rozpro- stowania zmarszczek, bruzd i fałd. Co ważne, substancja nie tylko doprowadza do wygładzenia skóry, ale też komplekso- wo poprawia jej kondycję, ujędrniając ją i pogrubiając [2, 3].
Wnioski
Efekt kuracji kwasem L-polimlekowym jest trwały i utrzy- muje się do dwóch lat. Oczywiście z czasem zmarszczki i bruzdy powracają z powodu nieustannie postępujące- go procesu starzenia. To preparat dla ludzi oczekujących subtelnego rezultatu wykonywanych zabiegów.
Ciekawostką jest fakt, że medycyna nauczyła się go sto- sować z estetycznych względów, zaczynając dziesięć lat temu od najtrudniejszych przypadków – podając go jako wypełniacz dla ludzi z lipoatrofią twarzy, wywołaną infek- cją wirusem HIV. W 2009 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (ang. FDA – Food and Drug Administra- tion) dopuściła kwas L-polimlekowy także do terapii po- wszechnych defektów estetycznych takich jak zmarszczki, bruzdy, fałdy czy zapadnięte policzki [1, 4]. Dzięki dużemu zaawansowaniu medycyny w zastosowaniu kwasu L-polim- lekowego, najczęściej rozpowszechnianego dziś pod nazwą handlową Sculptra, można mieć pewność, że preparat ma udowodnioną skuteczność i potwierdzone bezpieczeństwo stosowania. Zastosowanie PLLA pozwala na indywidualną i kompleksową terapię dostosowaną do potrzeb pacjenta.
http://kosmetologiaestetyczna.com/
