piątek, 03 maja 2024
Miło Cię widzieć!

CO Z TYM PICIEM WODY?

tn_woda_1.jpgPo wodę sięgamy z reguły wtedy, gdy pojawia się pragnienie, ale to trochę późno dla naszego organizmu. Uczucie pragnienia to sygnał, że jesteśmy już częściowo odwodnieni. Taki stan może być powodem złego samopoczucia, zawrotów i bólów głowy, pogorszenia koncentracji. To czy nasz organizm jest wystarczająco nawodniony można bardzo łatwo sprawdzić  poprzez obserwację moczu. Jasnożółty kolor moczu  świadczy o tym, że poziom nawodnienia jest właściwy, natomiast ciemna barwa sygnalizuje, że należy zwiększyć ilość wypijanych płynów. Odwodnienie jest bardzo groźne dla życia, szczególnie jeśli dotyczy dzieci. Nie ma ustalonej górnej granicy ilości przyswajanej wody.

Pomimo tego iż woda to najbezpieczniejszy  dla człowieka płyn, bo nie wchodzi w reakcje z jedzeniem, lekami (podczas zażywania leków należy dużo pic, co pomaga usunąć z organizmu szkodliwe substancje powstałe w wyniku rozpadu medykamentów)  i nie posiada kalorii to jednak to, co jest dopuszczalne dla zdrowego człowieka, może być problemem dla ludzi chorych. Osoby z chorobami serca czy niewydolnością nerek powinny kontrolować ilość wypijanych płynów (wydajność tych narządów to około jednego litra na godzinę). Organizm ludzki nie ma problemów z zagospodarowaniem nawet dużych ilości wody. Nie tylko nie obciąża ona zdrowych nerek, ale doskonale przepłukuje drogi moczowe. Chroni więc przed infekcjami pęcherza rozcieńczając szkodliwe substancje i wypłukując bakterie. Bez względu na porę roku, każdego dnia człowiek powinien wypijać co najmniej półtora litra płynów, by uzupełnić straty wody w organizmie( tracimy ją oddychając, trawiąc, płacząc czy pocąc się). W czasie upałów nie należy poić się bez umiaru. Najlepiej jest  popijać małymi łykami( dwie szklanki wody co trzy godziny w przerwie miedzy posiłkami), ponieważ organizm wtedy lepiej wykorzysta takie ilości. Błyskawiczne dostarczenie bardzo dużej porcji  skutkuje tym, że woda natychmiast przeleci przez nerki i zostanie usunięta drogami moczowymi zamiast pozostać i nawodnić organizm. Wśród wielu osób pokutuje stwierdzenie, że tzw. kranówki nie należy pić bez przegotowania. Woda dostarczana przez wodociągi do naszych domów z założenia musi być bezpieczna. Przed wpuszczeniem jej w rury zastała dokładnie przebadana, więc nie może zawierać żadnych niebezpiecznych dla naszego zdrowia substancji. Jest ona również przed dopuszczeniem do użytku uzdatniana, czyli zabezpieczona chlorem lub ozonem przed wtórnym zakażeniem w sieci.

 

woda-z-kranu-300x300.jpgJedynym skutkiem ubocznym kranówki jest jej specyficzny zapach, który można zniwelować dodając do niej np. listek mięty, pokrojoną truskawkę, melona, limonkę albo plasterek zielonego ogórka. Dzięki temu nie tylko zmienimy charakterystyczny zapach takiej wody ale  i dostarczymy naszemu organizmowi odmładzających przeciwutleniaczy. Wedle specjalistów jedynie niemowlęta i kobiety w ciąży nie powinny sięgać po kranówkę. Na rynku istnieje wiele wód – zródlane, mineralne, gazowane i niegazowane oraz te lecznicze, dostępne przede wszystkim w sanatoriach. Co do wód gazowanych to nie są one dla wszystkich. Osoby, które mają problemy natury gastrycznej np. refluks żołądkowo-jelitowy powinni ich sobie odmówić. Woda gazowana wzmaga nieprzyjemne objawy tej choroby. Bąbelki nie są wskazane dla kobiet w ciąży i okresie laktacji, małych dzieci i chorych na obturacyjną chorobę płuc. Osobom, które są na diecie taka woda sprzyja, ponieważ wypita między posiłkami zmniejsza uczucie głodu. Odchudzający się powinni jednak pamiętać, by nie pić wody gazowanej tuż przed jedzeniem, bo zadziała odwrotnie, rozszerzy żołądek , więc zje się więcej. Jak wiadomo woda ma ogromną rolę w odchudzaniu. Niedawno naukowcy odkryli, że picie dużej ilości wody pomaga zmniejszyć nie tylko apetyt ale i ilość tkanki tłuszczowej poprzez jej szybsze utlenianie. Wody lecznicze zawierają bardzo dużo składników mineralnych, dzięki którym mają konkretne działanie terapeutyczne. Nie powinny być one pite dla zaspokojenia pragnienia ponieważ  w ten sposób łatwo przedawkować substancje czynne. Do picia na co dzień dla każdego zaleca się wody zródlane  i niskomineralizowane, czyli takie, które zawierają do 500mg/l składników mineralnych. Niektórzy uważają, że picie w trakcie posiłku jest niewskazane, gdyż rozcieńcza kwasy żołądkowe i tym samym utrudnia trawienie. Rzeczywiście soki trawienne pod wpływem płynów stają się trochę rzadsze, ale tylko na chwilę. Nie ma to żadnego wpływu na proces trawienia. Najlepiej jednak przy jedzeniu sięgać po wodę, a nie soki, napoje gazowane czy herbatę. Wypicie słodkiego napoju do posiłku może znacznie podnieść poziom cukru we krwi.

 

woda.jpgLudzie starsi powinni wypijać do trzech litrów płynów. U seniorów zwykle zmniejsza się umiejętność odczuwania pragnienia, więc bardzo ważne jest aby wyrobili sobie zdrowy nawyk popijania wody regularnie w ciągu dnia. Dzieci do lat trzech nie są w stanie sprecyzować pragnienia więc cała odpowiedzialność za prawidłowe nawodnienie maluszka spoczywa na opiekunach.  Powinni oni podawać swoim pociechom  w niewielkich porcjach około jednego litra wody w ciągu dnia. Najmłodszym należy dawać do picia wodę zródlaną i mineralną(o niskiej zawartości składników mineralnych) z małą ilością sodu i siarczanów. U kobiet ciężarnych picie wody zmniejsza ryzyko pojawienia się infekcji dróg moczowych oraz tworzenia się kamieni w nerkach. Panie przy nadziei powinny wypijać dziennie od dwóch i pół do trzech litrów płynów i zwiększać dawki wraz z zaawansowaniem ciąży. Woda jest niezbędna do tworzenia się płynu owodniowego oraz dostarcza dziecku składników odżywczych.  Osoby, u  których choroba przebiega z udziałem gorączki muszą dostarczyć sobie minimum dwa litry wody. Picie pozwala schłodzić organizm i uzupełnić płyny utracone podczas pocenia się.

 

Woda jest cenniejsza od złota czy diamentów. Woda to życie.

 

"Woda nie ma smaku - w tym tkwi jej jedność i prawda." (Stefan Kisielewski )

 

Red. Port.

Oceń ten artykuł
(6 głosów)