Zakażenia pochwy i sromu są powszechne. Jest to jeden z najczęstszych powodów zgłaszania się kobiet do ginekologa.
Normalna wydzielina z dróg rodnych jest bezwonna, przejrzysta, biała lub mleczna. Przypomina śluz. Jej ilość i konsystencja zależą od fazy cyklu. Organizm kobiety może wytworzyć około 30 ml wydzieliny dziennie. O upławach możemy mówić wtedy, gdy barwa, zapach i ilość wydzieliny odbiegają od normy. Jeśli więc zauważymy żółtozielone, serwatkowate upławy, powinnyśmy zgłosić się do lekarza. Często takim upławom może towarzyszyć świąd, pieczenia, a nawet bolesność. Dolegliwości strefy intymnej nie można lekceważyć, gdyż nieleczone infekcje narządów rodnych, mogą nieodwracalnie uszkodzić jajniki, jajowody i macicę. Efektem mogą być kłopoty z zajściem w ciążę, a nawet niepłodność.
Grzybica to jedna z najczęstszych dolegliwości jaka nęka kobiece strefy intymne. Dotyka ona co trzecią kobietę w wieku rozrodczym. Do zakażenia grzybicą dochodzi drogą płciową. Siedliskiem bakterii mogą być również ręczniki, gąbki, a także mydło. Często rozwija się u osób otyłych i chorych na cukrzycę. Drożdżycą, bo tak też bywa często nazywana grzybica, można zarazić się na basenie, w publicznej toalecie oraz w saunie. Objawami zakażenia grzybicą jest ból i swędzenie pochwy oraz warg sromowych. Występują także gęste, kremowe upławy, które wyglądają jak twaróg i pachną drożdżami. Pieczenie i ból nasilają się podczas oddawania moczu. Rozwojowi grzybicy sprzyja brak odpowiedniej higieny, doustna antykoncepcja oraz zażywanie antybiotyków i nieodpowiednia dieta bogata w cukry. Noszenie ściśle przylegającej bielizny, szczególnie z tworzyw sztucznych nie jest zalecane, ponieważ wytwarza się i utrzymuje duża wilgotność w pochwie połączona z wysoką temperaturą, co daje doskonałe warunki do rozwoju grzybów chorobotwórczych. Leczenie grzybicy może być długotrwałe i uciążliwe. W przypadku gdy lekarz stwierdzi chorobę, leczeniu powinien poddać się także partner. Grzybica lubi powracać, zwłaszcza, gdy pozostaje niedoleczona lub leczona niewłaściwie. Niestety, infekcja przebiega wtedy ze znacznie silniejszymi objawami i trudniej ją pokonać.
Waginoza bakteryjna potocznie zwana bakteryjnym zakażeniem pochwy, to najczęściej występująca dolegliwość. Cierpi na nią 60- 80% kobiet . Przyczyną zakażenia są zaburzenia równowagi między bakteriami tworzącymi zdrowe środowisko pochwy, a chorobotwórczymi bakteriami beztlenowymi. Na rozwój infekcji duży wpływ ma wiek kobiety. Częściej chorują panie poniżej 30 roku życia, a wpływ na takie predyspozycje mają zaburzenia w miesiączkowaniu oraz częste zmiany partnera. Choroba częściej też przytrafia się kobietom narażonym na długotrwały stres i napięcie psychiczne, które osłabiają układ odpornościowy. Przyczyną może być również nieprawidłowa higiena osobista. Zbyt częste mycie wypłukuje naturalną florę bakteryjną, a składniki zawarte w środkach toaletowych zmieniają naturalne pH pochwy i podrażniają śluzówkę. Miejsce intymne, jakim jest pochwa, zasiedlone jest przez tzw. fizjologiczną florę bakteryjną. Oznacza to, że w warunkach prawidłowych występują tam bakterie należące do rodzaju Lactobacillus (zwane również pałeczkami Doderlaina). Ich obecność ma dla pochwy duże znaczenie, ponieważ to właśnie te bakterie - produkując kwas mlekowy, tworzą kwaśne środowisko pochwy, zabezpieczając przed rozwojem chorobotwórczych bakterii i grzybów. Zniszczenie, tej fizjologicznej flory bakteryjnej prowadzi do rozwoju infekcji. (Sperma również powoduje zmianę odczynu w pochwie w kierunku zasadowego, co sprzyja rozwojowi chorobotwórczych bakterii .) Objawem zakażenia są upławy o żółtym lub mlecznym zabarwieniu i nieprzyjemnym rybim zapachu. Towarzyszą im świąd i pieczenie sromu. Po rozpoznaniu dolegliwości, lekarz zaleca zarówno leczenie pacjentki, jak i partnera. Nie należy bagatelizować tej dolegliwości ponieważ nieleczenie waginozy bakteryjnej może prowadzić do nawracających zapaleń pochwy, jajników, a w czasie ciąży do poronienia lub przedwczesnego porodu.
Rzęsistkowica to choroba, której sprawcą jest pierwotniak, rzęsistek, który w pochwie kobiety ma idealne warunki do życia. Lubi ciepło i wilgotność. Do zakażenia dochodzi droga płciową. Nie można zarazić się przez używanie tych samych ręczników, gąbki itp., ale siedliskiem rzęsistka może być również woda w basenie oraz urządzenia sanitarne. Zakażenie objawia się szarymi, pienistymi upławami o nieprzyjemnym zapachu. Występuje też pieczenie, swędzenie, a podczas stosunku odczuwalny jest silny ból. Leczenie rzęsistkowicy powinno przebiegać pod okiem specjalisty. Jeśli lekarz nie ma pewności co do diagnozy choroby, zleca laboratoryjne badanie próbki wydzieliny z pochwy, a u mężczyzn z cewki moczowej.
Chlamydioza to bardzo popularna choroba dotykająca strefy intymne. Można się nią zarazić podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia (również analnego lub oralnego). Najczęściej dotyczy osób, które prowadzą aktywne życie seksualne z częstą zmianą partnerów. Osoby te powinny przynajmniej raz w roku zrobić badania na obecność chlamydii. Można ją wykryć wykonując analizę moczu, jednak bardziej wiarygodne jest pobranie wymazu z cewki moczowej lub pochwy. Chlamydia jest bardzo podstępną chorobą, gdyż nie daje praktycznie żadnych objawów. Kobiety mogą mieć upławy, odczuwać swędzenie i pieczenie podczas oddawania moczu. Jeśli infekcja rozprzestrzenia się z szyjki macicy na jajowody, mogą występować krwawienia między miesiączkami, ból w dole brzucha i podczas stosunku. Nieleczona chlamydia może powodować przewlekłe stany zapalne dróg rodnych, które prowadzą do uszkodzenia jajowodów, a w konsekwencji do niepłodności.
Opryszczka płciowa jest wyjątkowo zaraźliwą infekcją, którą wywołuje wirus Herpes simlex typu II (opryszczka wargowa to wirus typu I).Wirus przenosi się drogą płciową. Zaraz po zakażeniu nie zawsze dochodzi do rozwoju infekcji i osoba zakażona pozostaje nieświadoma, że jest nosicielem. Niestety gdy wirus już dostanie się do organizmu, zostaje w nim na zawsze i czeka na sprzyjające warunki, by się uaktywnić. Dzieje się tak w momencie spadku odporności np. podczas przeziębienia, czy stresu. Opryszczka na narządach płciowych i w okolicach odbytu najpierw daje objawy zaczerwienienia i obrzmienia, którym towarzyszy świąd i pieczenie. Następnie powstają liczne pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. Po pęknięciu tworzą bolesne ranki, a potem strupki. Zakażeniu mogę towarzyszyć dreszcze, stan podgorączkowy oraz powiększone węzły chłonne w pachwinach. Leczenie opryszczki zwykle polega na smarowaniu okolic intymnych kremami lub maściami przeciwzapalnymi i wysuszającymi. Objawy ustępują po około dwóch tygodniach. Przy ostrzejszym przebiegu zakażenia należy dodatkowo zażywać preparaty antywirusowe.
Alergia to reakcja na kontakt z alergenami, którymi w przypadku dolegliwości intymnych mogą być proszki do prania, płyny do kąpieli, mydło, płyny do higieny intymnej, mocno chlorowana woda, perfumowane podpaski, czy też lateks w prezerwatywach. Objawami takiej alergii często są obfite upławy, dokuczliwe swędzenie i zaczerwienie sromu. Zapalenie pochwy na tle alergicznym leczy się środkami antyalergicznymi i przeciwzapalnymi, jednak podstawą terapii jest unikanie kontaktu z alergenami.
Zanikowe zapalenie pochwy to choroba najczęściej dotykająca kobiet w okresie menopauzy lub mających niski poziom estrogenów we krwi. Objawy zapalenia pochwy to przeważnie swędzenie i zaczerwienienie warg sromowych, którym towarzyszą wodniste upławy o żółtawym lub zielonym zabarwieniu, często podbarwione krwią. Zapalenie tego typu jest skutkiem zaniku błony śluzowej macicy, która jest coraz cieńsza i bardziej podatna na infekcje i zakażenia.
Wszelkiego rodzaju infekcje intymne powinny być leczone przez specjalistę. Dostępne bez recepty specyfiki stosowane w formie kremu lub globulek dopochwowych, umożliwiają zmniejszenie skutków infekcji ale nie zawsze są w stanie wyleczyć. Należy także pamiętać, żeby w czasie trwania infekcji nie doprowadzić do podrażnienia miejsc intymnych. Szczególnie starannie należy dbać wtedy o higienę, a także unikać stosunków płciowych z partnerem, ponieważ jeśli przekażemy mu bakterię, to nawet jeśli się wyleczymy, zarazimy się od niego znowu podczas kolejnego stosunku. U mężczyzny takie infekcje przez długi okres mogą przebiegać bezobjawowo, lecz są o wiele groźniejsze dla niego, niż dla kobiety. Seks z użyciem prezerwatywy nie zabezpiecza przez zakażeniem się, ponieważ bakterie mogą również znajdować się w okolicach pochwy i mogą się one przenieść na skórę partnera.
Red. Port.
