Czarnuszka w stanie naturalnym występuje w południowej Europie i zachodniej Azji. Roślina ta ma około dwadzieścia odmian.
Pierwsze informacje o właściwościach leczniczych nasion czarnuszki pochodzą ze źródeł historycznych i dawnych zielników, natomiast niewiele o niej mówią polskie podręczniki do farmakognozji. Początek XXI wieku to prawdziwy renesans popularności czarnuszki siewnej.
Jednak wiara we właściwości lecznicze tej rośliny nie opiera się już na przekazach pochodzących sprzed wieków, ale na najnowocześniejszych badaniach naukowych. Dobroczynne działanie czarnuszki docenia dziś nie tylko medycyna, ale również kosmetologia. Nasiona tej rośliny maja działanie antybakteryjne i przeciwzapalne, znakomicie sprawdzają się jako środek wspomagający leczenie trądziku i atopowego zapalenia skóry.
Alergicy i astmatycy to osoby, którym w szczególności zaleca się stosowanie czarnuszki. Alergia bardzo często wiąże się z obniżoną odpornością, co utrudnia walkę z alergenem i objawami jakie wywołuje w organizmie chorego. Dowiedziono, że czarnuszka siewna wpływa korzystnie na układ immunologiczny i sprawia, że organizm ma więcej sił, które może zużyć do walki z uczuleniem. Również astmatycy powinni docenić wzmacniające właściwości tej rośliny. W ich przypadku jednak istotną rolę odgrywa jeszcze inna właściwość typowa dla tych małych ziarenek. Czarnuszka ułatwia wykrztuszanie zalegającej wydzieliny i rozszerza oskrzela. Kuracja z jej wykorzystaniem może przyczynić się do tego, że spowolniony zostanie rozwój choroby i spadnie intensywność jej ataków.
Właściwości bakteriobójcze i przeciwzapalne czarnuszki w szczególny sposób można docenić w przypadku przeziębienia, grypy, zapalenia zatok i kataru.
Czarnuszka ma szerokie spektrum działania: hipoglikemiczne, przeciwbólowe, przeciwzapalne, antybakteryjne, antywirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze. Działa silnie żółciotwórczo, żółciopędnie, rozkurczowo, moczopędnie, przeciwobrzękowo. Odkaża układ pokarmowy i oddechowy, odtruwa, uspokaja, immunostymuluje oraz rozkurcza mięśnie gładkie, wzmaga wydzielanie mleka. Istnieją doniesienia o działaniu przeciwnowotworowym wyciągów z czarnuszki siewnej. Naukowcy informują również o wpływie ochronnym czarnuszki na żołądek i wątrobę oraz działaniu hamującym odczyny autoagresji immunologicznej. Czarnuszka należy do nielicznej grupy roślin mających zastosowanie w terapii chorób autoimmunologicznych, np. toczeń, łuszczyca, reumatyzm, alergie. Wyciągi z czarnuszki obniżają poziom glukozy we krwi i zmniejszają ryzyko powstawania zakrzepów i zatorów.
Wskazania do stosowania czarnuszki to : dermatozy, wypryski, atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, zakażenia Candida, Cryptococcus i innymi grzybami chorobotwórczymi; trądzik ostry i przewlekły, choroby uczuleniowe, astma (dychawica), przewlekłe i trudne do wyleczenia zakażenia (infekcje) bakteryjne i grzybowe, nieżyt oskrzeli, tchawicy, krtani i gardła, kaszel, stany zapalne płuc, zapalenie i nieżyt zatok obocznych nosa, stany nieżytowe układu żółciowego, zastoje żółci, kamica żółciowa, przewlekłe nieżyty nosa, w tym alergiczne, skąpomocz, obrzęki, cukrzyca, biegunka, nieżyt przewodu pokarmowego, choroby pasożytnicze układu pokarmowego, płciowego i skóry, bóle różnego pochodzenia, zastoje żółci, choroba wrzodowa.
- alergia i astma: napar z czarnuszki ( 2 łyżki rozdrobnionych nasion, szklanka mleka lub wody oraz łyżka miodu, która z pewnością poprawi smak naparu)
- trądzik młodzieńczy: nalewka czarnuszkowa ( pół szklanki nasion czarnuszki i szklanka alkoholu czterdziestoprocentowego). Nalewka musi „odstać” przez siedem dni, a następnie powinna zostać odfiltrowana. Do przemywania skóry wystarczy jedna jej łyżeczka dodana do 3/4 szklanki wody mineralnej.
katar: krople do nosa ( łyżeczka rozdrobnionych nasion i roztwór fizjologiczny soli, który bez problemu nabędziemy w aptece).
Red. Port.
