Na skórze proces starzenia objawia się suchością (wynikająca z utraty zdolności do wiązania wody i zatrzymywania jej w naskórku), skóra traci elastyczność, ulega odwodnieniu, a naskórek staje się cieńszy i szorstki. Spada tempo namnażania komórek naskórka, fibroblasty zmniejszają swoją aktywność, przez co osłabieniu ulegają włókna kolagenowe i elastynowe, ujawniając zmarszczki. Dotyczy to przede wszystkim skóry na twarzy, szyi, dekolcie oraz na grzbietowej powierzchni dłoni i przedramion. W zależności od ich głębokości wyróżnia się zmarszczki powierzchowne i głębokie. Skórze starzejącej się może towarzyszyć również niezależna od niedokrwistości bladość. W wyniku zaburzenia procesu melanogenezy oraz zmian w układzie naczyniowym skóry mogą występować liczne przebarwienia, odbarwienia oraz teleangiektazje. Widoczne mogą stać się starcze naczyniaki, plamy soczewicowate i włókniaki. W zaawansowanym strzeniu skóry moją pojawić się zaburzenia rogowacenia, brodawki łojotokowe, oraz zmiany przednowotworowe  i raki podstawno czy kolczysto komórkowe.

Na zmiany zachodzące w skórze wpływają jednocześnie dwa procesy: starzenie wewnątrz i zewnątrzpochodne. Proces starzenia się skóry związany z mechanizmami wrodzonymi, genetycznymi  to starzenie wewnątrzpochodne, a proces starzenia się skóry związany z wpływem środowiska zewnętrznego - fotostarzenie (starzenie zewnątrzpochodne). Starzenie egzogenne uwarunkowane jest działaniem czynników zewnętrznych, takich jak dym papierosowy, promieniowanie UV, zanieczyszczenia środowiska, nieprawidłowa pielęgnacja czy zła dieta. Wszystkie rodzaje starzenia się skóry nakładają się na siebie i mają wspólne mechanizmy biologiczne, biochemiczne i molekularne. Są one silnie związane z wytwarzaniem wolnych rodników  (ROS). Stres oksydacyjny to najbardziej szkodliwy czynnik w starzeniu się skóry.

Istnieje kilka teorii, które starają się wytłumaczyć przyczyny i źródła starzenia się ustroju. Można je podzielić na teorie niegenetyczne, genetyczne i fizjologiczne. Jeśli chodzi o teorie niegentyczne bazują one na gromadzeniu się w ustroju substancji szkodliwych. Degradacja i obniżenie aktywności systemów fizjologicznych to teoria fizjologiczna, a zaburzenia na poziomie DNA – genetyczna. Wśród teorii, można wyróżnić teorię programowanej śmierci komórki (odpornościowa, ograniczonej liczby podziałów, samolubnego genu, genowa) oraz teorie kumulacji błędów (wolnorodnikowa, zaburzeń białkowych, mitochondrialna, błonowa).

Teoria genowa zakłada, że w jądrach komórkowych komórek jądrzastych, w DNA umiejscowione są geny odpowiedzialne za tempo i charakter starzenia się. Starość nie zależy tylko od zewnątrzpochodnych mutacji, ale również od zahamowania możliwości naprawczych DNA. Prawdopodobnie kluczową rolę w procesie starzenia odgrywają endogenne uszkodzenia jądrowego DNA. Dowody dotyczące uszkodzenia struktur DNA oraz zaburzenia zdolności do jego naprawy, jako czynników przyspieszających proces starzenia, pochodzą przede wszystkim z badań nad takimi schorzeniami, jak choroba Hutchinsona-Gilforga (HGP), zespół Wernera czy Cockayne’a. Obecnie zidentyfikowano około 100 genów, które mogą być odpowiedzialne za starzenie się skóry.

Teoria telomerowa zakłada, że starzenie komórek warunkuje skracanie się telomerów, czyli końcówek chromosomów eukariotycznych, co ogranicza liczbę podziałów komórkowych.

Teoria ograniczonej liczby podziałów – teoria Hayflicka

Zgodnie z tą teorią komórka może podzielić się tylko określoną ilość razy, po czym umiera. Wraz z wiekiem zmniejsza się aktywność telomerazy (enzym odpowiada za zachowanie stałej długości telomerów).

Teoria zaburzeń białkowych uznaje, że starzeniu towarzyszy zmniejszenie syntezy białka, co upośledza prawidłowe funkcjonowanie komórek.

Teoria błonowa z kolei zakłada, że z wiekiem dochodzi do zmiany w składzie błony komórkowej i wzrostu zawartości lipidów. Błony są bardziej sztywne i lepkie. Transport przez błony jest utrudniony, a substancje toksyczne gromadzą się w komórkach. Istotne znacznie może mieć glikoproteina – tzw. „antygen starości”, która pojawia się w składzie błon wraz z wiekiem.

Według teorii mitochondrialnej śmierć komórek może się również wiązać z zaburzeniami w obrębie mitochondriów. Wraz z wiekiem maleje ich liczba oraz aktywność, co powoduje zmniejszenie wytwarzania adenozynotrifosforanu (ATP). Ponieważ wciąż zwiększa się liczba uszkodzeń niepodlegających systemowi naprawy, następuje dodatkowa redukcja liczby ATP oraz upośledzenie zdolności regeneracyjnych komórek.

Istnieje również teoria neuroendokrynna, zwana również teorią sieciowania – „cross-linking”. Wraz z wiekiem zwiększa się liczba dodatkowych wiązań poprzecznych w cząsteczkach o długim okresie półtrwania. Spowodowane jest to przez wolne rodniki oraz produkty peroksydacji lipidów. Sieciowanie dotyczy białek oraz samych kwasów nukleinowych. Skutkiem mogą być zaburzenia w transporcie komórkowym, zahamowanie bądź zaburzenia w replikacji DNA.

Składniki anti-aging i mechanizm ich działania

Pierwszą grupą substancji przeciwstarzeniowych stanowią związki chroniące skórę przed wolnymi rodnikami, czyli tzw. antyoksydanty. Mają one zdolność łączenia się z ROS i uniemożliwiają im reakcję ze strukturami komórkowymi. Antyoksydanty można przyjmować doustnie oraz miejscowo.

Są to: witaminy A, C, E, antyoksydanty roślinne oraz retinoidy.

Witamina C stymuluję produkcję kolagenu, przeciwdziała szkodliwym skutkom promieniowania UV na skórę oraz jest ko faktorem reakcji enzymatycznych związanych z produkcją tkani łącznej. Pnadto wspomaga system immunologiczny, działając przeciwzapalnie, hamuje produkcję cytokin prozapalnych. Wspomaga również cykl przemian witaminy E.  Tokoferole z kolei, chronią przed wolnymi rodnikami lipidy błon komórkowych. Działają przeciwzapalnie i zwiększa wiązanie wilgoci w skórze. Antyoksydanty roślinne, to przede wszystkim flawonoidy, karotenoidy i polifenole. Hamują działanie tlenu atomowego i aktywnych rodników tlenowych, takich jak aniony nadtlenkowe, rodniki hydroksylowe, rodniki nadtlenkowo-lipidowe i wodoronadtlenki. Z kolei retinoidy odpowiadają za wychwytywanie i stabilizację reaktywnych form tlenu, chroniąc błony komórkowe komórek. Kwas retinowy ponadto stymuluje fibroblasty, przez co skóra jest bardziej nawilżona, zwiększa się jej grubość i elastyczność. Retinoidy pobudzają tworzenie nowych naczyń w skórze i hamują metaloproteazy macierzy zewnątrzkomórkowej chronią przed promieniowaniem UV.

Kolejną grupę substancji przeciwstarzeniowych stanowią substancje naśladujące działanie inhibitorów metaloproteaz TIMPs.

Są to ekstrakty roślinne, takie jak ekstrakt ze skórki owoców liczi, z liści jeżyny czy dyni zwyczajnej oraz peptydy: Tripeptyd-2 (hamujący elastazę i MMP-1), Myristoyl Tetrapeptide-20 i Acetyl Hexapeptide-20. Poprzez hamowanie MMP substancje te zabezpieczają włókna kolagenu i elastyny, sprzyjają prawidłowej organizacji włókien, zwiększają syntezę kolagenu I oraz pobudzają ekspresję cząsteczek tworzących macierz zewnątrzkomórkową.

Istotne wśród substancji anti-aging są czynniki wzrostu. Są mediatorami wielu procesów fizjologicznych oraz patologicznych, stymulują podziały komórek, ich różnicowanie i wzrost. Obecnie wykorzystuje się w kosmetologii dwa rodzaje czynników wzrostu – produkowane przez systemy bakteryjne oraz pozyskiwane z osocza bogato płytkowego. Wykorzystuje się czynnik wzrostu naskórka (EGF), transformujący czynnik wzrostu (TGF) i płytko pochodny czynnik wzrostu (PDGF).

Bardzo ważnymi składnikami preparatów przeciwstarzeniowych stały się tzw. fitohormony, czyli związki organiczne, regulujące wzrost i rozwój roślin. Do grupy tej zaliczamy substancje o budowie przestrzennej lub działaniu podobnym do hormonów estrogennych. Przedstawicielami są pochodne steroli, izoflawonów i lignanów. Obecność roślinnych odpowiedników estradiolu, występujących w ilości powyżej 50 mg/kg, stwierdzono m.in. w lucernie (Medicago sativa L.), czerwonej koniczynie (Trifolium incarnatum L), łubinie (Lupinus polyphyllus L), lukrecji (Glicyrrhiza glabra L). Do ekstraktów o działaniu hormonalnym zaliczamy także korzeń Cimcifuga racemosa – stary indiański środek piękności. Pełnią rolę zmiataczy wolnych rodników, hamują mutacje komórkowe, działają przeciwnowotworowo. Dzięki tym właściwościom, stosowane zewnętrznie w kosmetykach zapobiegają utlenianiu i uszkodzeniu błon komórkowych. Ograniczają także działanie enzymów, m.in. kolagenazy rozkładającej włókna podporowe skóry właściwej. Podobnie jak hormony ludzkie, stymulują podziały komórek wpływając na różnorodne procesy fizjologiczne skóry. Dzięki ich działaniu poprawia się napięcie i elastyczność skóry a drobne zmarszczki stają się mniej widoczne. 

Ważna grupę stanowią tzw. peptydy biomimetyczne – syntetyczne związki chemiczne naśladujące naturalne peptydy. Obecnie w medycynie estetycznej stosuje się ponad 300 peptydów biomimetycznych. Produkowane są w oparciu o systemy bakteryjne. Ponieważ przez naskórek przenikają dwu- lub trójpeptydy, większe peptydy wymagają metod wspomagających wprowadzanie do skóry, np. mezoterapii igłowej lub zamknięcia ich w liposomach. 

Coraz częściej wykorzystywane są w kosmetologii komórki macierzyste roślinne. Stymulują nasze własne komórki macierzyste oraz inne komórki, m.in. fibroblasty do namnażania. Przykładem takich wyciągów roślinnych jest ekstrakt z kultur kalusowych Róży Damasceńskiej. Ma on zbawienny wpływ na łagodzenie stanów zapalnych skóry. Działa przeciwstarzeniowo, redukuje zmarszczki, rozjaśnia skórę. Również resweratrol zawarty w winogronie ma duże znaczenie w medycynie anti-aging. Jest wielokrotnie silniejszym antyoksydantem od witaminy C czy E.

Mnogość teorii starzenia się skóry, oraz wielokierunkowość zmian towarzyszących temu procesowi powoduje, że tak trudne jest opracowanie jednej w pełni skutecznej i bezpiecznej metody hamującej ten proces. Naukowcy z całego świata prowadzą badania, powstają ciągle nowe substancje o działaniu przeciwstarzeniowym, jedne mniej inne bardziej skuteczne.

Agata Lebiedowska

Źródło: http://biotechnologia.pl/

Jaka była Pani droga do zostania profesjonalnym trychologiem?

W Polsce nie funkcjonują specjalne szkoły trychologiczne, jednak powoli trychologia jest wymieniania jako jeden z przedmiotów na takich kierunkach jak kosmetologia. Myślę, że jest to kwestia czasu kiedy będą funkcjonowały studia podyplomowe z tej dziedziny, tak jak stało się to z podologią. Obecnie, aby zdobyć wiedzę trychologiczną korzysta się z różnego rodzaju kursów i szkoleń, które pozwalają nauczyć się diagnozować problemy włosów i skóry głowy oraz wykonywać podstawowe zabiegi. Praca w gabinecie umożliwiła mi przełożenie teorii zdobytej na studiach i kursach w praktykę. Tak jak w zawodzie lekarza, farmaceuty czy fizjoterapeuty również kosmetolog powinien kształcić się na bieżąco, korzystając z różnorodnych kursów i kongresów. Oferuje to ogromne szanse na rozwój nawet w tak mało popularnym zawodzie i przede wszystkim uczy wyciągać wnioski z pracy z klientami bo praktyka i zdobywanie doświadczenia daje największą możliwość rozwoju. Skoro za pomocą zabiegów kosmetologicznych jesteśmy w stanie zlikwidować takie problemy jak przebarwienia, rozstępy, zmarszczki, blizny czy nadmierne owłosienie możemy również znacznie wspomóc skórę głowy i włosy. Wystarczy tylko dobrać odpowiednią metodę. 

Czy jest duże zapotrzebowanie na usługi świadczone w gabinetach trychologicznych?

Teoretycznie, jest duże zapotrzebowanie na usługi trychologiczne, ponieważ bardzo dużo osób ma w dzisiejszych czasach problemy z wypadaniem włosów i ze skórą głowy. Troska o wygląd i urodę rośnie co widać po dużej ilości  gabinetów kosmetycznych, medycyny estetycznej, klubów fitness. Włosy są ważną częścią naszego wizerunku więc dbałość o nie powinna być  traktowana na równi  z dbałością o twarz czy ciało. Jednak w praktyce wygląda to tak, że gabinetów trychologicznych funkcjonuje niewiele, ponieważ potencjalni klienci nie są świadomi o istnieniu tego typu miejsc. Osoby, trafiają do mnie najczęściej z polecenia lub wertując internet, a przede wszystkim fora internetowe trafiły na ciekawe słowo trycholog i się tym zainteresowały. Większość ludzi  korzysta z zabiegów  regenerujących włosy w  gabinetach fryzjerskich, co nie jest złym krokiem,  jednak gabinety fryzjerskie oferują z reguły zabiegi na poprawę struktury włosa, zapominając o tym, że wszystko zaczyna się od cebulki i od skóry głowy.

Pacjenci z jakimi problemami są najczęstszymi klientami gabinetu? Częściej trafiają do Pani kobiety czy mężczyźni?

Najczęściej trafiają do mnie osoby z wypadaniem włosów i łysieniem. Rzadziej osoby z samymi problemami ze skórą głowy takimi jak: łojotok, łupież czy sucha skóra głowy. Częściej gabinet odwiedzają kobiety, ale oczywiście mężczyźni również korzystają z naszych usług. Procentowo oceniłabym, że kobiety stanowią około 60% klientów, mężczyźni 40%. Panie zgłaszają zwykle problem z wypadaniem włosów, mężczyźni z łysieniem androgenowym. Rzadko (raz na kilka miesięcy) odwiedzają również gabinet rodzice z dziećmi. Wśród tej grupy zgłaszany jest problem  z wypadaniem włosów albo z długotrwałą ciemieniuszką. Często też troskliwi rodzice chcą po prostu  dowiedzieć się jaki szampon stosować u swojej pociechy. Niestety trafiają się także przypadki dzieci z łysieniem plackowatym. Ja jednak nie podejmuje się kuracji u dzieci bez wcześniej wizyty/porozumienia z lekarzem pediatrą/endokrynologiem dziecięcym czy też dermatologiem.

Jak ocenia Pani współpracę z lekarzami?  Czy uważa Pani, że pacjent najpierw powinien trafić do lekarza czy od razu pokierować swe kroki do gabinetu?

Kuracje w gabinetach trychologicznych zwykle muszą być połączone z leczeniem farmakologicznym prowadzonym przez lekarzy. Najczęściej zgłaszają się do mnie osoby, które już wcześniej korzystały z porady specjalisty, jednak nie udało się uporać z problemem. Wtedy staram się uporządkować wszystkie informacje, które zostały zdobyte dzięki przeprowadzanym badaniom, podpowiadam co można jeszcze zrobić a na koniec kieruje do lekarza, który w mojej ocenie najlepiej zajmie się problemem. Jeśli klient w pierwszej kolejności trafia do mnie, zlecam badania, które należy wykonać w danym przypadku i po ich wykonaniu podpowiadam do jakiego lekarza udać się z problemem, aby podjąć terapię farmakologiczną. Musze niestety powiedzieć, ze zainteresowanie lekarzy włosami jest bardzo niewielkie. Endokrynolog i ginekolog często uważają, że to nie ich sprawa, dermatolog odsyła do ginekologa i endokrynologa, ponieważ nie ma przyczyny skórnej. Czasami długo szukamy odpowiedniego lekarza, który zajmie się problemem.  Mam natomiast ten komfort, że na co dzień współpracują z lekarzem internistą, który ma ogromną wiedzę endokrynologiczną i większość problemów rozwiązujemy na miejscu. Dopiero po konsultacji i ustaleniu przyczyny zabieramy się za zewnętrzną kurację trychologiczną. Jedno w połączeniu z drugim najczęściej przynosi pożądany efekt. Większość świadomych klientów jest bardzo wdzięczna za takie podejście. Zdarza się również od razu wprowadzać kurację zewnętrzną, ale tylko wtedy kiedy klient już zna przyczynę swojego problemu i jest leczony lub wtedy kiedy wcześniej  były przeprowadzone wszystkie badania i nic nie wykryto. Oczywiście mogłabym zupełnie nie zwracać uwagi na przyczyny wewnętrzne i robić to co do mnie należy, czyli zabiegi. Jednak wiem, że aby  kuracja była skuteczna musi być zachowana pewna kolejność kroków i nie można pójść na skróty. Jeśli chodzi o kuracje trychologiczne trudno mówić o leczeniu, ponieważ ani nie jesteśmy lekarzami ani nie stosujemy leków. To co robimy to jest dodatkowe wspomaganie leczenia lub profesjonalna pielęgnacja, która stosowana systematycznie może wiele zdziałać. 

Jak odbywa się diagnozowanie problemu w gabinecie?

Spotkanie z klientem zaczynam od trichoskopii, czyli od badania skóry głowy i włosów  mikroskopem podłączonym do  komputera. Dzięki takiemu badaniu  oceniamy czy nie ma problemu w obrębie skóry głowy, cebulek  i mieszków włosowych.  Na podstawie trichoskopii można również bardzo dokładnie ocenić  rodzaj skóry głowy i jej potrzeby a więc dobrać indywidualną pielęgnację czy  też kurację. Obraz mikroskopowy  może wskazywać na przyczynę wewnętrzną np.hormonalną i daje informację, żeby szukać przyczyny wewnątrz organizmu. Następnie w porozumieniu z lekarzem zlecam szereg testów biochemicznych i hormonalnych.  Mając  całą pulę badań decydujemy o dalszym postępowaniu: kuracji zewnętrznej, leczeniu endokrynologicznym, ginekologicznym itd.
 

Jakie metody uważa Pani za obecnie najskuteczniejsze w leczeniu danego schorzenia?

Przy problemie wypadania i przerzedzania się włosów najlepsze efekty są widoczne po stosowaniu laserów LED oraz mezoterapii. Laser LED emituje światło czerwone, które w skórze zamienia się na energie chemiczną, następuje pobudzenie metabolizmu w skórze i mieszkach włosowych co skutkuje zahamowaniem wypadania włosów i pobudzeniem ich wzrostu. Zabieg polega na naświetlaniu skóry, jest bezbolesny i bezinwazyjny. Mezoterapia zarówno w formie bezigłowej, igłowej jak i mikroigłowej ma za zadanie dostarczyć do skóry właściwej substancje odżywiające cebulki włosów i przyspieszające ich wzrost. Do substancji tych należą witaminy, minerały, aminokwasy, peptydy, ekstrakty roślinne i komórki macierzyste. Zabieg polega na wprowadzaniu do skóry właściwej komponentów aktywnych za pomocą igły, rollera (wałeczka z igiełkami) czy też za pomocą sono i jonoforezy (prądów galwanicznych i ultradźwięków). Wszystko po to, aby wspomóc wchłanianie do skóry substancji aktywnych i pokonać utrudniającą ich penetrację barierę naskórkową tzw. Barierę Reina. W problemach skórnych (łojotok, łupież, sucha skóra głowy, łojotokowe zapalenie skóry) najlepsze efekty dają zabiegi z wykorzystaniem dermokosmetyków, których działanie jest wspomagane przez prądy (galwaniczne, d’Arsonvala) czy też saunę.

Poleca Pani raczej suplementy, kosmetyki czy zabiegi? Co daje szybszy i trwalszy efekt?

Najtrwalszy  i najszybszy efekt jest wtedy, kiedy jednocześnie wykonujemy zabiegi w gabinecie, stosujemy dermokosmetyki w domu i do tego zażywamy suplementy. Po takiej kuracji i osiągnięciu oczekiwanego rezultatu, klienci z reguły zostają już przy stosowaniu naszych kosmetyków i raz na jakiś czas przychodzą na zabieg przypominający. Należy pamiętać, że jeżeli ktoś cierpi na chorobę przewlekłą np. Hashimoto, przy której bardzo często występuje nadmierne wypadanie włosów, czy też na łysienie androgenowe, kuracje raz na jakiś czas trzeba powtarzać. Ponieważ, przyczyna jest przewlekła  kuracja również musi być ciągła; oczywiście  z różną częstotliwością zabiegów.
Jeśli ktoś nie może pozwolić sobie na pełną kurację (zabiegi+kosmetyki+suplementy), wtedy zalecam stosować kurację w domu w postaci dermokosmetyków i suplementów przez minimum 3 miesiące. Wolę, aby klient stosował systematyczną kurację w domu przez dłuższy okres czasu niż przyszedł na jeden czy dwa zabiegi, które mogą nie przynieść pożądanego efektu, ponieważ mieszek włosowy ma swoją fizjologię, której nie da się przeskoczyć i każdy problem wymaga dłuższej kuracji.

Jakie dermokosmetyki  poleca Pani swoim pacjentom?

Polecam najczęściej tzw. dermokosmetykitrychologiczne - czyli profesjonalne, bardzo aktywne  preparaty skomponowane na bazie składników naturalnych (ekstraktów roślinnych, minerałów, witamin, olejków,  aminokwasów, komórek macierzystych) w bardzo wysokich stężeniach, dostępne jedynie w gabinetach trychologicznych. Dermokosmetykitrychologiczne są przeznaczone do wykonywania zabiegów w gabinetach jak również do kuracji  domowych. Najlepsze efekty są wtedy kiedy klient wykonuje  w gabinecie serię zabiegów a w domu wspomaga kurację dermokosmetykami tej samej firmy. Jeśli osoba zgłaszająca się do mnie nie może sobie pozwolić na zakup takich preparatów nie zostawiam jej bez planu domowej kuracji tylko ustalam ją na bazie dermokosmetyków z apteki. Wolę jednak jeśli klient stosuje kosmetyki  trychologiczne na których sama pracuję, ponieważ znam je dobrze i mogę przewidzieć jaki będzie efekt ich stosowania. Są one przeznaczone do wszelakich problemów, można na nich skomponować indywidualne kuracje, ściśle dobrane do potrzeb skóry i włosów klienta. Wśród dermokosmetyków aptecznych nie ma już takiego wyboru.

Czy oprócz zabiegów polecają Państwo specjalną dietę, zmianę trybu życia? Czy zdarza się, że jedynie takie zmiany  wystarczą dla uzyskania korzystnych efektów?

Staram się do problemów, z którymi przychodzą do mnie klienci podchodzić holistycznie bo tylko tak jest możliwe, aby osiągnąć pożądany efekt. Zawsze zwracam uwagę klientom na dietę i higieniczny tryb życia. Czynniki te mają ścisły związek zarówno z problemem wypadania włosów jak również z problemami skórnymi takimi jak łojotok, łupież, sucha skóra czy łojotokowe zapalenie skóry. Kolejnym ważnym aspektem, który zawsze poruszam, są problemy hormonalne, zażywane leki, stany zapalne w organizmie, niedobory. Nie zaczynamy kuracji w gabinecie bez zbadania tych przyczyn i podjęcia kroków, aby je wyeliminować. Oczywiście nie jest to łatwa droga, ale przecież zarówno mi jak i klientowi zależy na tym, żeby osiągnąć pożądany efekt. Jak wspominałam taki tok postępowania wymaga również współpracy z lekarzami, często różnych specjalizacji.

Czy są jakieś przeciwwskazania do zabiegów? Jeśli tak to jakie i dlaczego?

Każdy zabieg ma swoją specyfikę, swoje wskazania i  przeciwwskazania.  Biorąc pod uwagę fakt, że osoby mające problem  z włosami często mają problemy zdrowotne, zażywają różne leki, należy pilnować przeciwwskazań, aby uniknąć powikłań po zabiegu. Zawsze uda się znaleźć zabieg odpowiedni i bezpieczny dla każdej osoby.
 

Czy wykonując zawód trychologa pamięta Pani jakiś szczególny, trudny przypadek?

Pamiętam przypadek młodego mężczyzny z nadmiernym wypadaniem włosów oraz poważnym, przewlekłym  problemem skórnym (łupież, świąd, strupy i rany na głowie). Od razu powiedziałam mu, że wymaga to leczenia dermatologicznego i nie podejmę się przeprowadzenia kuracji. Okazało się jednak, że problem jest już długotrwały i klient odwiedził już kilku dermatologów. Poleciłam więc, żeby zrobił badanie mikrobiologiczne skóry, z którego wyszedł intensywnie namnożony gronkowiec złocisty, wymagający leczenia antybiotykami. Z wynikiem tym wysłałam go do kolejnego dermatologa, który nie wiedzieć  czemu zbagatelizował sprawę. Zdecydowaliśmy wtedy, że poprosimy jeszcze o pomoc  lekarza rodzinnego, który od razu podjął leczenie antybiotykiem, a ja równocześnie zrobiłam serię algowych zabiegów regenerujących skórę. Po 3 miesiącach kuracji wewnętrznej i zewnętrznej , nie było śladu problemu i do tej pory skóra jest zdrowa a my raz na jakiś czas spotykamy się w gabinecie na zabiegu wzmacniającym włosy.

Portal Biotechnologia.pl dziękuje za rozmowę

Rozmawiała Magdalena Habuz

Źródło: http://biotechnologia.pl/