Wstęp
Przemysł kosmetyczny stanowi wyzwanie dla producentów kosmetyków i aparatury kosmetycznej. Biotechnolodzy opracowują nowe formuły substancji aktywnych, które przy wsparciu odpowiednich nośników mają docierać do źródła problemu i go niwelować. Barierą dla transportu najaktywniejszych składników jest naskórek, przez który część substancji nie przenika. Oznacza to, że tylko niewielki procent substancji biologicznie czynnej dotrze we właściwe miejsce, a to za mało, aby uzyskać zadowalające efekty terapii. Aktywne składniki kosmetyku mogą ulec rozkładowi zarówno w trakcie transportu prze- znaskórkowego, jak i na powierzchni skóry. Na biodostępność składników aktywnych ma wpływ wiele czynników, między innymi: wiek i stan skóry, stopień nawilżenia skóry,
budowa chemiczna substancji - jej zdolność do przenikania przez błony biologiczne, lipofilność,
kształt i wielkość cząsteczki substancji aktywnej,
wrażliwość substancji aktywnej na obecność enzymów, pH skóry.
Zwiększenie przeznaskórkowej absorpcji substancji czynnych pozwala uzyskać właściwe i pożądane efekty pielęgnacyjne i estetyczne.