Po raz pierwszy opisano molekularne podstawy jednej z najbardziej zauważalnych cech osobniczych. Najnowsze badania pokazują, że cząsteczka znacząca dla funkcjonowania komórek macierzystych determinuje kolor włosów u ludzi.

 

"Staraliśmy się poznać genetyczne i molekularne podstawy bardzo charakterystycznych i zauważalnych cech osobniczych, jakimi są kolor włosów czy skóry." wyjaśnia profesor David Kingsley. "Odkryliśmy, że jedna z kluczowych cząsteczek sygnałowych, determinuje również kolor włosów."

 

Stwierdzono, że blond włosy powszechnie spotykane w północnej Europie, są przejawem pojedynczej zmiany w DNA. Reguluje ona ekspresję genu kodującego białko KITLG, znanego jako czynnik komórek macierzystych. Jednak nie ma ona wpływu na inne cechy organizmu.

 

 

Badanie wykazało, że nawet małe zmiany w tkankowo specyficznej ekspresji genów mogą mieć wpływ na widoczne zmiany morfologiczne. Okazało się również, jak trudne może być połączenie konkretnej zmiany DNA z poszczególnym efektem klinicznym lub fenotypowym. W tym przypadku zmiana była subtelna, pojedynczy nukleotyd adeninę zastąpiono innym guaniną, na ludzkim chromosomie 12. Zmiana oddalona jest o ponad 350.000 nukleotydów od genu KITLG i zmienia jedynie poziom ekspresji genu o około 20 procent.

 

"Zobaczyliśmy, że ten specyficzny region regulacyjny silnie wpływa na miejsce i poziom ekspresji KITLG. W tym przypadku kontroluje kolor włosów, w innym przypadku kontroluje podziały komórek macierzystych. Włączanie i wyłączanie ekspresji, w tym przypadku kluczowego czynnika wzrostu, może leżeć u podstaw mechanizmów determinujących również inne cechy osobnicze."

 

Dr Kingsley, kierownik projektu badawczego jest specjalistą od biologicznych mechanizmów sterujących ubarwieniem ryb. Zajmuje się badaniami specyficznego gatunku ryby z rodziny ciernikowatych Gasterosteus aculeatus. Ryba ta ma zdolność szybkiego dostosowywania się do zmian w środowisku. W ciemnym jeziorze staje się ciemniejsza, zmienia swój fenotyp, gdy napotyka drapieżnika. Kingsley wykazał, że te zmiany adaptacyjne napędzane są często zmianami w regionach regulacyjnych, a nie w obrębie regionów kodujących dany gen.

 

W badaniu nad kolorem włosów, naukowcy skorzystali z  kilku wskazówek odnośnie regionów mogących go regulować. Pierwszą był już udowodniony związek zmiany adeniny na guaninę u osób z blond włosami z europy północnej. Drugą była obecność dużej inwersji wpływającej na kilka milionów nukleotydów w otoczeniu genu KITLG u myszy. Osobniki  z dwoma kopiami tej mutacji (po jednej na każdym chromosomie) są białe, z jedną kopią, jaśniejsze niż typ dziki pozbawiony mutacji. Niewiadomo było jednak, co dokładnie determinuje ich barwę.

 

Następnie potwierdzono, że mutacja obecna u myszy, pojawia się również w podobnym lub homologicznym regionie u ludzi. Pokazano, że skóra myszy z jedną kopią mutacji skutkuje ekspresją 60% białka KITLG, w odniesieniu do myszy bez mutacji. Dalsze badania wykazały, że w regionie ludzkiego DNA, który zawierał zmianę pojedynczego nukleotydu związanego z jasnym kolorem włosów wpływa na ekspresję KITLG tylko w mieszkach włosowych.

 

Wreszcie zastąpiono mutację u myszy ludzką sekwencją, z oraz bez zmiany nukleotydów związanej z  włosami blond. Myszy z guaniną, przywiązaną z włosami blond u ludzi, rzeczywiście mają znacznie jaśniejsze ubarwienie.

 

"Skoro zmiana pojedynczego nukleotydu wpływa jedynie na ekspresję KITLG w 20 procentach, ciężko było uwierzyć, że może determinować kolor włosów. Aby to potwierdzić potrzebowaliśmy starannie wykonanych, precyzyjnych modeli zwierzęcych. One wyraźnie pokazały, że tak mała modyfikacja może zmienić ubarwienie tych zwierząt" - wyjaśnia prof. Kingsley i dodaje: "Zmiana koloru włosów zachodzi poprzez mechanizm regulacyjny ekspresję genów i nie determinuje żadnych innych cech, takich jak inteligencja czy osobowość. " Badania wyjaśniają nie tylko molekularne mechanizmy determinujące kolor włosów, ale również obalają klasyczny mit o „mniej inteligentnych” blondynkach.

 

Źródło: http://biotechnologia.pl/

Kapsaicyna to substancja zawarta w roślinach z rodzaju Capsicum, nadająca im ostry smak. W świecie nauki wciąż trwa debata na temat jej zdrowotnych właściwości.  

 

Według wielu badań wynika, iż kapsaicyna występująca w papryczce chili,  powszechnie stosowanie stosowanej przyprawie,  wpływa pozytywnie m.in. na proces odchudzania, kondycję naszego mózgu, przeciwbólowo, a nawet apoptozę komórek nowotworowych.

 

Jamie K. Lau z Marshall University w USA wraz z zespołem badawczym opublikował właśnie swoje najnowsze wyniki badań dotyczące potwierdzenia anty-nowotworowego działania  kapsaicyny na małe komórki nowotworu płuc – SCLC (ang. small cell lung cancer) w badaniach in vitro i in vivo. Zespół badając komórki nerwowe wykazał także, że kapsaicyna oddziałuje bezpośrednio na receptory z rodziny  TRPV (ang. transient receptor potential vanilloid). Rodzina tychże receptorów składają się z 6 membran(TRPV1–6), które są odpowiedzialne za przepływ kationów. Naukowcy udowodnili, że kapsaicyna jest agnostą receptora TRPV1. ,,Zaobserwowaliśmy, że indukcja apoptozy przez kapsaicynę w ludzkich komórkach SCLC jest przeprowadzana przez receptory z rodziny TRPV, jednakże niezależnie od TRPV1. Byliśmy zaskoczeni, że za apoptotyczną aktywację odpowiada TRPV6’’ – komentuje zespół. Doświadczenie polegające na zmniejszeniu receptora TRPV6 przy użyciu metody bazującej na siRNA, usuwała apoptotyczną aktywność kapsaicyny.

 

Ponadto test ELISA wykazał, że powyższy receptor charakteryzuje się wysoka ekspresją w ludzkich tkankach SCLC, natomiast w zdrowych komórkach płuc nie odnotowano ekspresji. Pro-apoptotyczna aktywacja kapsaicyny jest kontrolowana przez międzykomórkowe szlaki wapniowe i kalpainowe. Leczenie ludzkich komórek z linii SCLC kapsaicyną powoduje wzrost aktywności kalpainy 1 i 2 trzykrotnie, w porównaniu do nieleczonych komórek. Powyższy eksperyment dowodzi o bezpośrednim działaniu kapsaicyny na nowotworowe komórki płuc.

 

Obecnie stosowanie kapsaicyny nie jest standardową terapią przeciwnowotworową zalecaną przez lekarzy ponieważ nie ma badań pokazujących jakie mogą być efekty jej długotrwałego przyjmowania. Naukowcy jednak prowadzą w tym kierunku badania, które wskazują, że generalnie kapsaicyna to substancja bezpieczna dla zdrowia. Jednakże oprócz tych pozytywów  istnieją doniesienia mówiące o tym, iż kapsaicyna może zwiększać ryzyko zachorowania na nowotwory skóry.

 

---

 

Kapsaicyna to organiczna substancja chemiczna będąca alkaloidem (C₁₈H₂₇NO₃). Występuje powszechnie w roślinach z rodzaju Capsaicum, do którego zaliczamy m.in. papryczkę chili, tabasco, jalapenio. Poziom ostrości, który zależy od ilości kapsaicyny w roślinie przyjęto podawać w skali Scoville'a (SHU). Poniżej przedstawiono ostrość różnych gatunków papryki w jednostkach SHU.

 

Źródło: http://biotechnologia.pl/

Ksiądz Wojciech Lemański został ukarany suspensą .Nie tylko nie może odprawiać np. mszy ale także musi zdjąć sutannę. Ksiądz uważa że nie zasłużył na tak surową karę i zapowiedział że będzie się odwoływał od decyzji Kurii Warszawsko-Praskiej.

Kuria Biskupia Warszawsko – Praska informuje, że Ks. Abp Henryk Hoser SAC – w myśl kan. 1333 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego - dnia 22 sierpnia br., nałożył na księdza Wojciecha Lemańskiego karę suspensy obejmującą zakaz wykonywania wszelkich aktów wynikających z władzy święceń i noszenia stroju duchownego.

 

W uzasadnieniu wymieniono następujące powody:

1. Brak ducha posłuszeństwa i notoryczne kontestowanie decyzji prawowitego przełożonego w osobie Biskupa Diecezjalnego i Stolicy Apostolskiej;
2. Sposób postępowania, który przynosi kościelnej wspólnocie poważne szkody i zamieszanie;
3. Publiczne podważanie nauczania Kościoła w ważnych kwestiach natury moralnej i propagowanie jako alternatywy swoich osobistych poglądów;
4. Brak szacunku i podważanie wiarygodności Episkopatu Polski i kapłanów;
5. Upór w zajmowanej postawie, alienacja ze wspólnoty kapłańskiej i szeroko pojętej wspólnoty Kościoła.

 

Kara suspensy ma charakter naprawczy. Zwolnienie z niej zależy od dalszej postawy ukaranego.

Osobę Księdza Lemańskiego polecamy modlitwom.

Schorzenie skóry, na które cierpi około 20% ludzi na całym świecie – Atopowe Zapalenie Skóry (AZS) to przewlekła choroba, charakteryzująca się suchą i skłonną do podrażnień skórą. Jakie są fazy choroby, sposoby leczenia i kogo dotyczy AZS? – odpowiedzi na te pytania udziela dr n. med. Marta Hasse-Cieślińska*, dermatolog, kosmetolog – ekspert firmy Eucerin.  

 

Co to jest Atopowe Zapalenie Skóry i kogo najczęściej dotyczy?

Atopowe Zapalenie Skóry to choroba zapalna skóry o podłożu alergicznym, która charakteryzuje się przewlekłym i nawrotowym przebiegiem. Zwykle ujawnia się we wczesnym dzieciństwie, aż w 60% przypadków przed ukończeniem pierwszego roku życia (najczęściej pomiędzy trzecim, a szóstym miesiącem życia dziecka), a w około 85% przed ukończeniem piątego roku życia. Zdarza się, że choroba po kilku latach ustępuje, niekiedy jednak trzeba z nią walczyć przez całe życie. Znane jest też zjawisko marszu alergicznego, czyli u pacjenta z atopią jedna choroba atopowa przechodzi w inną np. po ustąpieniu objawów AZS u dziecka w wieku szkolnym pojawia się alergiczny nieżyt nosa czy zapalenie spojówek a nawet astma atopowa.

 

Jakie są fazy choroby – typowe dla poszczególnych grup wiekowych, oraz typowe objawy i przebieg choroby?

Typowym objawem Atopowego Zapalenia Skóry są: silnie swędzące, wypryskowate zmiany skórne, czyli zaczerwienione ogniska z tendencją do złuszczania, w obrębie, których mogą występować grudki i pęcherzyki.  Atopowe zapalenie skóry przebiega typowo z okresami zaostrzeń, kiedy na skórze występują opisane powyżej zmiany zapalne oraz okresami remisji, kiedy zmiany zapalne ustępują, skóra pozostaje jednak sucha, skłonna do podrażnień, a w miejscach gdzie często nawraca stan zapalny także pogrubiała (lichenizacja).  Najbardziej uciążliwym objawem AZS jest silny świąd skóry. Związane z nim uporczywe drapanie powoduje dalsze uszkodzenie skóry i prowadzi do zaostrzenia stanu zapalnego, sprzyjając wnikaniu alergenów i drobnoustrojów w głąb skóry.  W zależności od wieku pacjenta obraz i lokalizacja zmian chorobowych może ulec zmianie.

 

W związku z tym w przebiegu AZS wyróżnia się trzy charakterystyczne fazy:

• Faza niemowlęca – do drugiego roku życia – zmiany zapalne zlokalizowane najczęściej na głowie i twarzy – typowo na policzkach. Niemowlęta i małe dzieci alergizują się przede wszystkim przez przewód pokarmowy, dlatego każdy składnik pokarmu może nasilać u nich objawy atopowego zapalenia skóry. Do najczęściej uczulających pokarmów należą: białka mleka krowiego, jajko, ryba, mięsa – cielęcina, wołowina, owoce – cytrusy, poziomki i truskawki, czekolada, kakao, orzechy,

• Faza dzieciństwa – do dwunastego roku życia – typowa lokalizacja zmian w zgięciach łokciowych, podkolanowych, w obrębie nadgarstków oraz na twarzy i szyi. U starszych dzieci i młodzieży alergeny pokarmowe nie mają tak dużego znaczenia jak u dzieci małych ze względu przede wszystkim na dojrzałość przewodu pokarmowego, z czym wiąże się m.in.: mniejsza przepuszczalność śluzówki przewodu pokarmowego. U dzieci w tym wieku zaostrzenie objawów AZS wywołują alergeny powietrznopochodne, takie jak: kurz domowy, roztocze, pyłki, sierści zwierząt,

• Faza młodzieńcza i wieku dorosłego – mogą występować rozsiane zmiany wypryskowate, czasem grudkowe, często zmiany skórne zlokalizowane są wokół oczu.

W zależności od stopnia nasilenia i rozległości zmian skórnych wyróżnia się AZS o przebiegu łagodnym, średnim lub ciężkim.

 

Jakie są przyczyny powstawania AZS, czy jest w jakiś sposób uwarunkowane genetycznie?

AZS należy do grupy schorzeń atopowych, których istotą jest genetycznie uwarunkowana skłonność do rozwoju reakcji alergicznej. Wiele badań wskazuje, że alergia pokarmowa odgrywa ważną rolę w patogenezie AZS – szczególnie u małych dzieci, u których najczęściej stwierdza się alergię na alergeny pokarmowe – najczęściej na mleko. Stąd inna nazwa AZS – skaza białkowa. Z doświadczeń klinicznych wynika, że z czasem u tych dzieci dochodzi do rozwoju tolerancji na mleko, a jednocześnie może pojawić się alergia powietrznopochodna. Wtedy zmianom skórnym często towarzyszą objawy alergii ze strony innych układów, najczęściej układu oddechowego. Niezależnie od opisanych powyżej mechanizmów alergicznych u chory na AZS występują także genetycznie uwarunkowane zaburzenia prawidłowej budowy i funkcji bariery naskórkowej, w tym niedobór nienasyconych kwasów tłuszczowych, czy niedobór NMF (składników naturalnego czynnika nawilżającego). Nieprawidłowa bariera naskórkowa u chorych na AZS nie chroni ich skóry należycie zarówno przed nadmierna utratą wody – stąd suchość skóry, jak i przed wnikaniem przez skórę alergenów i substancji drażniących. W wyniku uszkodzenia bariery ochronnej skóra chorych na AZS jest często kolonizowana przez drobnoustroje w tym bakterie Staphylococcus Aureus ( gronkowiec złocisty), co dodatkowo nasila reakcję zapalną. Z uwagi na opisane powyżej uwarunkowania genetyczne obserwujemy rodzinne występowanie AZS i tak ryzyko, wystąpienia atopii u dziecka, którego jeden z rodziców choruje na tę chorobę wynosi ok 25%, gdy chorują oboje rodzice – wzrasta do ponad 50%.

 

Jakie są sposoby leczenia skóry z problemem atopowym (jakie składniki aktywne powinien zawierać dobry kosmetyk)?

Podstawą leczenia AZS zarówno w fazie zaostrzeń jak i w fazie remisji jest odpowiednia pielęgnacja skóry. Najskuteczniejszymi preparatami do pielęgnacji skóry atopowej są emolienty – produkty o działaniu natłuszczająco-nawilżającym, które zawierają fazę wodną i olejową. Emolienty powinny być stosowane stale, co najmniej dwa razy dziennie (maksymalny czas ich działania wynosi, bowiem ok 6 godzin), a w okresach zaostrzeń nawet cztery razy na dobę. Strategia leczenia AZS obejmuje także unikanie czynników wyzwalających objawy choroby w tym eliminacja alergenów; oraz w fazie nasilenia objawów leczenie przeciwzapalne. W zależności od stopnia nasilenia objawów zaleca się stosowanie glikokortykosteroidów o różnej mocy oraz inhibitorów kalcyneuryny. W cięższych przypadkach konieczne może być leczenie systemowe z zastosowaniem leków przeciwhistaminowych, czasem także glikokortykosteroidów, antybiotyków a nawet cyklosporyny.

 

Główne składniki aktywne zawarte w preparatach kosmetycznych Eucerin:

• Kwasy Tłuszczowe Omega-6 z oleju z wiesiołka i oleju z pestek winogron są niezbędnym elementem płaszcza lipidowego: wzmacniają uszkodzoną barierę skórną, przywracając jej naturalną funkcję bariery ochronnej,

• Licochalcone A wyciąg z korzenia lukrecji (Glycyrrhiza Inflata) – jest naturalnym flawonoidem o właściwościach przeciwzapalnych. Szybko i długotrwale redukuje zaczerwienienia i koi podrażnienia skóry,

• Decandiol – wykazuje właściwości przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania. Redukuje liczbę bakterii (Staphylococcus ureus), wykazuje także działanie nawilżające.

• Menthoxypropanediol – uśmierza świąd, działa chłodząco i kojąco,

• Polidocanol – wykazuje natychmiastowe działanie przeciwświądowe.

 

Czy stosowanie maści, zawierającej hydrokorytyzon jest skuteczne (kiedy należy aplikować preparat z Kortykosteroidami, czy jest to bezpieczne)?

Jeżeli na skórze występują silnie swędzące zmiany zapalne o znacznym nasileniu (rumień, grudki), konieczne jest leczenie farmakologiczne. Najskuteczniejsze preparaty przeciwzapalne do stosowania miejscowego to glikokortykosteroidy (tzw. maści sterydowe). Maści sterydowe szybko redukują zaczerwienienie i dotkliwy świąd, mają jednak szereg działań ubocznych, dlatego o ich zastosowaniu zawsze decyduje lekarz. Im dłuższe stosowanie maści sterydowych tym większe ryzyko działań ubocznych, dlatego pacjent musi ściśle stosować się do zaleceń lekarza i nie nadużywać maści sterydowych. Z drugiej jednak strony czasem ich zastosowanie jest konieczne, a leczenie cięższych objawów AZS bez maści sterydowych niemożliwe. Poszczególne preparaty sterydowe różnią się między sobą siłą działania i ryzykiem wystąpienia działań ubocznych, dlatego należy dostosować siłę działania leku (konkretna substancja czynna) do nasilenia zmian chorobowych, a także ich lokalizacji i wieku pacjenta. Inne preparaty stosujemy na gruba skórę np. stóp, inne na podudzia, a inne w tzw. fałdy skórne (pachy czy pachwiny) gdzie skóra jest cienka, a lek łatwo wchłania się do krążenie. U małych dzieci skóra jest cienka stąd większe ryzyko działań ubocznych maści sterydowych, dlatego ich stosowanie warto ograniczyć do minimum. Tylko niektóre preparaty są dozwolone do stosowania u małych dzieci. Skóra twarzy jest szczególnie podatna na wystąpienie działań ubocznych maści sterydowych, dlatego nie należy stosować sterydów na twarz, tu dobrze sprawdzają się inhibitory kalcyneuryny.  Zmniejszenie ilości stosowanych maści sterydowych możliwe jest dzięki właściwej pielęgnacji skóry. Według aktualnej wiedzy prawidłowa pielęgnacja skóry u pacjentów z objawami AZS pozwala na skrócenie okresu leczenia i wydłużenie okresu remisji.

 

Jakie produkty firma Eucerin oferuje pacjentom z AZS?

Naukowcy z Centrum Badań Eucerin we współpracy z dermatologami opracowali linię emolientów do pielęgnacji skóry atopowej zarówno w fazie remisji AZS jak i w okresie zaostrzenia choroby. W skład specjalistycznych preparatów Eucerin AtopiControl wchodzą

• Olejek oczyszczający do kąpieli i pod prysznic 400 ml,

• Pielęgnujące mleczko do ciała 400 ml i 250 ml,

• Krem pielęgnujący 75 ml,

• Pielęgnujący krem do twarzy 50 ml,

• Krem intensywnie pielęgnujący 40 ml,

• Przeciwświądowy spray pielęgnujący 15 ml.

Wszystkie ww. preparaty nie zawierają substancji zapachowych, barwników oraz parabenów. Charakteryzują się szerokim spektrum działania: od redukcji uczucia swędzenia skóry, wygładzenie szorstkiego i suchego naskórka, po długotrwałe nawilżenie i ochronę skóry przed utrata wilgotności.

 

Jakie są Pani „złote rady”, przydatne wskazówki w codziennym stylu życia z AZS?

• Emolienty – podstawą postępowania w AZS jest pielęgnacja przy użyciu emolientów, by ukoić świąd i zredukować zaczerwienienie.

• Kąpiel – jeśli to możliwe lepiej wybrać kąpiel pod prysznicem zamiast kąpieli w wannie. Jeśli wybieramy wannę warto dolać do wody emolienty. Temperatura wody w kąpieli powinna być równa temperaturze ciała, a czas kąpieli nie powinien przekraczać 10 minut. Zbyt długa i gorąca kąpiel może nasilać suchość skóry i powodować swędzenie. Skórę należy osuszać delikatnie przykładając ręcznik do ciała, zabronione jest tarcie skóry. Po kąpieli należy właściwie nawilżyć skórę, aby zapobiec utracie wody z warstwy rogowej naskórka.

• W celu natychmiastowego ukojenia swędzenia warto trzymać produkty pielęgnacyjne w lodówce.

• Częstość aplikacji – produkty pielęgnacyjne warto stosować co najmniej dwa razy dziennie. Maksymalny czas ich działania wynosi sześć godzin. Jeśli produkty pielęgnacyjne uzupełniają leczenie warto je stosować nawet trzy, cztery razy na dobę. Po zastosowaniu leków należy odczekać ok. 10 minut i dopiero po upływie tego czasu nałożyć produkt pielęgnacyjny.

• Ubrania – warto wybierać miękkie i delikatne ubrania bawełniane oraz ubierać się odpowiednio do temperatury, aby nie przegrzewać ciała (najlepiej na cebulkę). Pacjenci z AZS źle tolerują odzież wełnianą, która wywołuje na skórze podrażnienia, dlatego warto jej unikać.

• W mieszkaniu należy ograniczyć ilość rzeczy, na których może gromadzić się kurz jak ciężkie zasłony, puszyste dywany itp. Z sypialni należy usunąć rośliny doniczkowe – w ziemi mogą znajdować się grzyby pleśniowe, na które uczulonych jest wielu pacjentów.

• Odpowiednia temperatura – nie wolno przegrzewać skóry, w pomieszczeniach, zwłaszcza w sypialni warto utrzymywać stosunkowo niskie temperatury, wysoka temperatura i potliwość nasilą świąd i podrażnienie skóry

• Dieta – jeśli to konieczne pod kierunkiem doświadczonego lekarza należy wyeliminować z diety produkty powodujące alergię.

 

AZS nie jest „wyrokiem” dla pacjenta, warto pamiętać, że dzięki odpowiedniej pielęgnacji (prawidłowe natłuszczanie i nawilżanie) często udaje się utrzymać skórę w dobrej kondycji. Właściwa pielęgnacja oraz unikanie czynników zaostrzających przebieg AZS wydłuża okresy remisji i zmniejsza ilość zmian zapalnych.

 

 

---

 

Marta Hasse-Cieślińska – Doktor nauk medycznych, specjalista dermatologii i wenerologii, kosmetolog. Od wielu lat praktykujący dermatolog, zarówno w zakresie dermatologii ogólnej, jak i dermatologii estetycznej, członek Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Nauczyciel akademicki, pracownik naukowy Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Ekspert marki Eucerin.

 

 

 

---

 

Sobierska Anna oraz portal biotechnologia.pl składa ją serdeczne podziękowania ekspertowi firmy Eucerin Pani dr n. med. Marcie Hasse-Cieślińskiej za udzielenie wywiadu oraz wszystkie informacje niezbędne przy pisaniu powyższego artykułu.

 

Źródło: http://biotechnologia.pl/

Cudowne właściwości czekolady znalazły zastosowanie w kosmetyce. Stosuje się ją w kremach, masłach, a także w masażach. Robi się z niej okłady i maseczki. Na skórę wpływa ujędrniająco, usprawnia przepływ krwi, ma także właściwości antycellulitowe.  

Historia czekolady sięga XVI w. kiedy przybyła do Europy. Wtedy zaczęto doceniać jej walory smakowe. Jednak potem sprawdzano jej inne właściwości. W ten sposób czekolada trafiła do kosmetyki odkrywając swoje prawdziwe bogactwo. Stosowana jest w masażach, maskach, okładach i peelingach.

 

To wszystko za sprawą zasobności w składniki odżywcze. Po pierwsze: flawonoidy, epikatechiny, katechiny i procyjanidy, które znane są ze swoich właściwości przeciwutleniających. Blokują one działanie wolnych rodników, opóźniają procesy starzenia się skóry, oraz spowalniają utratę kolagenu, elastyny i innych protein. Dlatego też czekolada jest stosowana w wielu zabiegach przywracających elastyczność skóry i wygładzających zmarszczki.

 

Kwas linolowy, oprócz swoich wygładzających właściwości pomaga jeszcze tuszować blizny i rozstępy. Do tego naukowcy z Uniwersytetu Muenster w Niemczech odkryli, że składniki ziaren kakaowych mogą leczyć rany oraz stymulować wzrost komórek skóry zapobiegając zabliźnianiu. Żelazo, cynk, wapń oraz magnez to makroelementy, które również znajdziemy w czekoladzie. Przyspieszają one krążenie krwi, likwidując tym samym obrzęki. Żelazo ma także odżywczy wpływ na skórę.

 

Ekstrakt z kakaowca ma właściwości silnie nawilżające, regenerujące i uelastyczniające, a do tego pomaga zmniejszać cellulit i redukuje opuchlizny. Teobromina z kolei, ma właściwości drenujące – przyspiesza uwalnianie tłuszczu z komórek i wpływa na lipolizę. Co więcej zawartość tłuszczów nienasyconych powoduje zmniejszenie się liczby całkowitej cholesterolu i triglicerydów. Ponadto kofeina zawarta w kakao ma również działanie spalające na tkankę tłuszczową oraz redukujące cellulitis. Dodatkowo oczyszcza skórę z toksyn oraz działa wyszczuplająco.

 

Masło kakaowe zmiękcza skórę, odżywia i doskonale ją nawilża, do tego chroni przed utratą wilgoci. Stosowanie czekolady na dłuższą metę rozpromienia skórę i nadaje jej młodzieńczy blask. Czekolada pomaga również ochronić nas przed szkodliwym wpływem promieni słonecznych na cerę.

 

Kakao i czekolada stosowane w peelingach usuwają martwy naskórek, odżywiają cerę, nawilżają i dodają jej blasku. W tym zastosowaniu wykazują ujędrniające właściwości, a oprócz lipogenezy pobudzają krążenie i likwidują brzydką pomarańczową skórkę. W masażach szczególnie doceniany jest kwas walerianowy, który ma działanie relaksujące mięśnie.

 

Czekolada nie nadaje się niestety dla cery tłustej, mogąc ją zapychać i przyczyniać się do powstawania niedoskonałości. Przy okazji zabiegów z czekoladą lub kakao nie można zapomnieć o walorach zapachowych. Woń kosmetyków wprawia użytkownika w dobry nastrój oraz zapewnia uczucie komfortu. Aromat czekolady powoduje uczucie ciepła, ukojenia i relaksu. Ponadto zapach na skórze utrzymuje się godzinami Czekolada ma wiele wspaniałych atrybutów. Znana jest z głównie walorów smakowych. Wpływa również na poprawę stanu ducha. Zawartość fenyloetyloaminy pobudza wydzielanie endorfin, zaś tyramina, teobromina oraz tryptofan wpływają pozytywnie na sekrecję serotoniny – w efekcie organizm się relaksuje, a człowiek czuje szczęśliwy. Wpływa również korzystnie na układ sercowo – naczyniowy - sześć gramów ciemnej czekolady dziennie zmniejsza ryzyko występowania zawałów serca i udarów mózgu.

 

Źródło: http://biotechnologia.pl/

Wystarczy niewielka zmiana stylu życia aby żyć nieco zdrowiej. Nie każdy bowiem zastanawia się z jak dużą ilością syntetycznych substancji stykamy się na co dzień. Co zatem można zmienić, aby nie wprowadzać drastycznych rozwiązań, a jednak nieco łaskawiej obchodzić się z własnym ciałem i organizmem? Na początek warto poznać co kryje się pod słowami „kosmetyki naturalne i organiczne”. Nie tylko surowce składają się na całokształt kosmetyków naturalnych. O certyfikatach, filozofii zdrowego stylu życia i czy kosmetyki naturalne i organiczne są lepsze od tradycyjnych - opowiadają Daria Prochenka i Justyna Szuszkiewicz, właścicielki marki Clochee.

 

 

 

Mięśnie twarzy odpowiadają między innymi za mrużenie oczu, marszczenie brwi czy uśmiechanie się, w związku z czym napinają się nawet 15 000 razy dziennie. Czynności te, powtarzane przez lata, utrwalają zmarszczki mimiczne. Jednak dzięki rozwojowi medycyny estetycznej, można zniwelować tzw. kurze łapki wokół oczu, zmarszczki czołowe czy pionową linię zmartwienia między brwiami. Zabieg z użyciem toksyny botulinowej, znanej powszechnie jako botox, to najpopularniejsza metoda łagodząca zmarszczki.  

Zabiegi z botoxu cieszą się coraz większym powodzeniem – są stosowane już w ponad 40 krajach na świecie. Leczenie toksyną botulinową szybko przywraca młody i świeży wygląd twarzy, całość wygląda naturalnie, a ogólna mimika zostaje zachowana. Leczenie jest skuteczne zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn. Może być także stosowane prewencyjnie.  

 

Jak działa botox?  

Botox to naturalne, oczyszczone białko. Za jego sprawą odprężają i relaksują się mięśnie twarzy, które są odpowiedzialne za powstawanie zmarszczek, będących nieodzownym elementem procesu starzenia się i wykonywania ruchów mimicznych. Zabieg z użyciem tego preparatu polega na wstrzyknięciu jego małych dawek w precyzyjnie wybrane miejsca twarzy i najczęściej nie wymaga wcześniejszego znieczulenia. To najskuteczniejsza dostępna na rynku metoda usuwania zmarszczek. Od ponad 20 lat preparat jest stosowany w neurologii czy okulistyce, natomiast od ponad 10 lat w medycynie estetycznej. Działania niepożądane występują rzadko, mają łagodną lub umiarkowaną postać i zazwyczaj są odwracalne.

– Zabieg z użyciem tego preparatu, polega na wstrzyknięciu jego małych dawek w precyzyjnie wybrane miejsca twarzy. Botox blokuje impulsy nerwowe płynące z mózgu do ostrzykniętych tkanek mięśniowych, przez co mięśnie nie muszą pracować, są odprężone i w efekcie zmarszczki nie powstają – mówi dr n. med. Natalia Fischer z poznańskiej Kliniki Promienistej. Za pomocą toksyny możemy z powodzeniem ukryć poprzeczne i pionowe zmarszczki na czole, wygładzić okolice oczu i szyi, oraz podnieść opadające kąciki ust.  

 

Leczenie  

W czasie konsultacji lekarskiej planuje się miejsca podania botoxu, które tuż przed zabiegiem oznacza się specjalną kredką. Do zabiegu używa się jednorazowej strzykawki zakończonej bardzo cienką igłą. Całość nie trwa długo – w zależności od liczby leczonych punktów, trwa od 15 do 20 minut, a ból jest minimalny. Preparat zaczyna działać od 2 do 3 dni po wstrzyknięciu. Na efekty zabiegu nie trzeba długo czekać, a najlepiej widoczne są po 7–10 dniach. W zależności od predyspozycji organizmu i szybkości, z jaką regenerują się zakończenia nerwowe, efekty mogą się utrzymywać nawet do pół roku. Zabieg nie jest trwały – po wygaśnięciu działania botoxu, należy go powtórzyć. Jednak nasza skóra skorzysta nawet, jeśli poddamy się zabiegowi tylko raz. Zmarszczki wystawione na działanie toksyny botulinowej przez około pół roku, ulegną spłyceniu. Dzieje się tak, ponieważ przez ten czas nie wykonujemy intensywnych ruchów mimicznych i twarz może odpocząć i zregenerować się.

Przed zabiegiem nie są wymagane żadne specjalistyczne badania, jednak lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, z którego dowiaduje się, czy nie istnieją żadne przeciwwskazania. Lista przeszkód do zastosowania leku nie jest długa. Znajdują się na niej zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, miejscowa infekcja skórna, ciąża lub okres karmienia piersią, zaburzenia krzepnięcia krwi, stosowanie leków antykoagulacyjnych, a także nadwrażliwość na któryś ze składników preparatu.

Leczenie trądziku ma na celu likwidację bądź złagodzenie objawów mu towarzyszących, oraz zapobieganie powstawaniu szpecących blizn. Terapia konwencjonalna obejmuje leczenie miejscowe w przypadku zmian łagodnych i umiarkowanych (żele, toniki, kremy) oraz leczenie ogólne w ciężkich i opornych na leczenie miejscowe postaciach choroby (antybiotyki, izotretinoina). Według najnowszych badań pigułki antykoncepcyjne okazują się być tak samo skuteczne w leczeniu przewlekłej postaci trądziku jak terapia antybiotykowa.

 

Porównano skuteczność leczenia trądziku po stosowaniu doustnej antykoncepcji oraz po stosowaniu antybiotyków przez okres 6 miesięcy. Okazało się że oba sposoby leczenia eliminują zmiany zapalne w takim samym stopniu. Jednakże antybiotyki działają szybciej, likwidując większość zmian już po pierwszych 3 miesiącach.

 

"Antybiotyki mają właściwości przeciwzapalne, podczas gdy doustne środki antykoncepcyjne nie, dlatego będą działały stopniowo i mniej efektywnie na początku terapii" wyjaśnia dr Kelly H. Tyler, dermatolog z Ohio State University w Columbus.

Po 6 miesiącach z kolei ich efektywność się wyrównała i wyniosła odpowiednio 55% dla środków antykoncepcyjnych i 53% dla antybiotyków.

"Te wyniki udowadniają, że środki antykoncepcyjne to bardzo dobra, choć rzadko wykorzystywana metoda w walce z trądzikiem. Biorąc pod uwagę rozwój oporności na antybiotyki, jest to metoda stanowiąca idealną alternatywę" mówi dr Steven R. Feldman, dermatolog z Wake Forest University School of Medicine.

 

Tabletki antykoncepcyjne pomagają w walce z trądzikiem poprzez zahamowanie nadaktywnych gruczołów łojowych. Pośrednio zmniejszają również poziom androgenów, które stymulują gruczoły do produkcji łoju.

 

Jednak pomimo tak obiecujących wyników badań, należy wspomnieć, że zarówno stosowanie antybiotyków jak i tabletek antykoncepcyjnych ma skutki uboczne, zgłasza w połączeniu z innymi lekami. Dr Robert Dellavalle z Denver VA Medical Center wyjaśnia, że poważne alergie zdarzają się rzadko, częściej w przypadku terapii antybiotykowej. Z kolei terapia hormonalna częściej prowadzi do powstawania zakrzepicy.

 

Źródło: http://biotechnologia.pl/

Wakacyjne podróże, częste zmiany otoczenia i warunków pogodowych nie najlepiej wpływają na naszą skórę. Nawet gdy dbamy o nią na co dzień, po wakacjach zawsze warto zafundować sobie serię zabiegów, które pomogą przywrócić skórze utracony poziom nawilżenia. Jakie to zabiegi? Pytamy dr n. med. Iwonę Chlebińską.

 

Źródła problemów

Wśród czynników, które najintensywniej oddziałują na naszą skórę w lecie, można wymienić promieniowanie ultrafioletowe UVA i UVB, przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach, podróżowanie samolotem, zmienianie stref klimatycznych oraz codziennych nawyków związanych z pielęgnacją ciała.

– O ile te ostatnie czynniki nie prowadzą do trwałych lub bardzo trudnych do zlikwidowania zmian, o tyle nadmierne przebywanie na słońcu może spowodować powstanie przebarwień, oparzeń, rumienia, prowadzić do pogrubienia naskórka oraz uszkodzenia płaszcza lipidowego – naszej naturalnej bariery ochronnej – wyjaśnia dr n. med. Iwona Chlebińska z kliniki w Białymstoku.

Dodatkowo promieniowanie UVA – wnikające głębiej pod skórę – jest czynnikiem uszkadzającym DNA w jądrach komórkowych, przez co może prowadzić do powstania nowotworów. Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, nikt nie powinien się dziwić, że na każdym kroku, u lekarza czy też w telewizji słyszymy, jak ważne jest stosowanie kremów z filtrem ochronnym, nawilżanie skóry oraz picie latem dużej ilości wody.

 

Co zrobić, gdy lato minie?

Po słonecznym lecie o skórę można zatroszczyć się na wiele sposobów. W warunkach domowych warto zacząć od peelingów i nakładania maseczek.

– W przypadku gdy skóra jest wyjątkowo przesuszona zalecam zastosowanie olejku arganowego, który ma silne działanie regenerujące i dobrze wchłania się przez noc, nie pozostawiając oleistej powłoki – wyjaśnia lekarz.

Głównym zabiegiem polecanym po wakacjach przez ekspertów z zakresu medycyny estetycznej jest natomiast mezoterapia. Przeprowadza się ją z zastosowaniem pistoletu lub głowic nieigłowych (w wersji bardziej powierzchownej) lub z użyciem igły lub kaniuli. Substancje używane w procesie mezoterapii to przede wszystkim: witaminy, aminokwasy, koenzym Q, wyciągi z roślin leczniczych oraz kwas hialuronowy.

– Moim pacjentom proponuję kilka sesji zabiegów z użyciem nieusieciowanego kwasu hialuronowego np. Teosyal Meso czy Redensity I. Kwas hialuronowy wykazuje intensywne działanie nawilżające, ujędrniające, wygładza zmarszczki, niweluje niedoskonałości cery oraz rozjaśnia skórę. W zależności od preferencji pacjentki wybieram metodę drobnych nakłuć z podaniem niewielkiej ilości preparatu w tę okolicę, która potrzebuje pomocy czy korekty – odpowiada dr n. med. Iwona Chlebińska.

Zdarza się, że pacjent źle reaguje na ból lub ma tendencje do siniaków.

– Wówczas polecam zabieg z zastosowaniem kaniuli – łagodnie zakończonej małej rureczki, która po wprowadzeniu pod skórę podaje preparat równomiernie, bez uszkodzenia naczyń czy nerwów. Innym polecanym rozwiązaniem są też preparaty zawierające lidokainę, która znacznie zwiększa komfort zabiegu – wyjaśnia ekspert.

Mezoterapię przeprowadza się również na skórze dekoltu. W ofercie gabinetów medycyny estetycznej bez trudu znajdziemy także zabiegi na inne partie ciała, np. dedykowane okolicy oczu, ust lub samym ustom, które latem również są narażone na niekorzystny wpływ czynników zewnętrznych.

 

Podsumowanie

Jeśli nie mamy już w planach wakacyjnych wyjazdów, możemy śmiało zaplanować zabieg z zakresu medycyny estetycznej. Większość procedur trwa zaledwie kilkanaście minut, bez konieczności przygotowywania się do nich. Koniec lata i początek jesieni to świetny moment na oddanie się w ręce specjalisty, ponieważ efekty wykonywanych w seriach zabiegów utrzymują się nawet przez okres kilkunastu miesięcy. W sam raz do kolejnego kalendarzowego lata.

 

---

 

Informacje o ekspercie: 

Dr n. med. Iwona Chlebińska – absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku (1996), ukończyła specjalizację z chorób wewnętrznych i nefrologii. Stypendystka stypendium naukowego w Japonii w Hamamatsu. Obroniła doktorat w 2007 roku. Od 2006 r. zajmuje się medycyną estetyczną, od kilku lat jest trenerem, prowadzi szkolenia. Członek Towarzystwa Lekarzy Medycyny Estetycznej i Anti-Aging. Pracuje w prywatnym gabinecie LekMed przy ul. Ogrodowej 19 w Białymstoku.

Sezon ogórkowy sprawił, że tematem numer jeden – oczywiście z braku innych tematów – stała się moja waga, a raczej jej diametralne obniżenie. JA czternaście kilogramów chudszy zdecydowanie wyzwoliłem u bliższych i dalszych znajomych królika, konieczność skomentowania nowej rzeczywistości.
Pochlebiało mi to. Dodawało smaku kolejnym warzywom na parze i osłabiało tęsknotę za bliską przyjaźnią ze słodyczami.
Pani Basia gładko weszła w ten nurt debaty. Właściwie jeszcze nie zamknęła drzwi, gdy temat odchudzania zdominował cały jej dyskurs.

 

– Ależ Oskar, jak ty to zrobiłeś? Ja odkąd pamiętam, trzymam dietę, chodzę na fitness, nie jadam kolacji, słodyczy nie tykam, a waga jak stała w miejscu, tak stoi.

Natychmiast zaczęliśmy się wymieniać wartościami kalorycznymi poszczególnych potraw. Z opowieści pani Basi wynikało, że po tym, co je, powinna już dawno nie żyć i to być naprawdę szczupłym denatem. Tymczasem – co tu kryć – Basi było dużo, zdecydowanie za dużo. Z przyzwyczajenia położyłem obok kawy kilka makaroników. Zniknęły bez ślady.

Spoko – pomyślałem – pewnie dzisiaj sobie robi dyspensę, ale postanowiłem zrobić pewien eksperyment. Dodałem makaroników w nieco większej miseczce.

– Ale Oskarku, musisz uważać na awokado. To prawdziwa bomba kaloryczna – perorowała dalej, wsuwając ciastko za ciastkiem.

Makaroniki dobiegły końca. Krótki był żywot śliwek w czekoladzie.

– Ja staram się nie podjadać między posiłkami, no i najważniejsze, to nie oszukiwać się. Nawet łyżeczki cukru do kawy nie wolno. Jak kupuje dużą czarną na BP, to tam dają do tego czekoladowe ciasteczko. Ale ja jestem twarda. Zawsze odmawiam. A tak w ogóle, to kiedy skończysz, muszę pójść na jakąś sałatkę. Wiesz, od rana jestem tylko na jogurcie odtłuszczonym i dwóch szklankach wody.

– Tylko oliwy nie dodawaj – trochę zgryźliwie dorzuciłem.

– Coś ty, mnie nie musisz o takich rzeczach przypominać. Jestem prawdziwym ekspertem.

Oskar Bachoń

 

---

 

Informacje o ekspercie:

 

OSKAR BACHOŃ

Żeby przekonać się, jak barwną jest postacią, wystarczy na niego spojrzeć. Ale to wcale nie wygląd, a wyjątkowy charakter najbardziej wyróżnia Oskara Bachonia spośród znanych stylistów fryzur i wizażystów w Polsce. Szczery do bólu, rubasznie dowcipny, piekielnie zdolny i diabelsko inteligentny, mistrzowsko balansuje na granicy pruderii, komentując aktualne zjawiska i trendy we fryzjerstwie i makijażu. Oskar Bachoń to człowiek instytucja. Jak sam o sobie mówi – profesjonalista i artysta. Jego rad w kwestiach wizerunku słucha wierne grono klientek w Krakowie (na strzyżenie u Bachonia trzeba czekać miesiącami). Prowadzi blog (www.oskarbachon.pl/blog), dzieli się także swoją wiedzą jako ekspert w mediach. I chwała mu za to. Ktoś powiedziałaby – Bachoń spadł nam z nieba. Owszem. Ale to bynajmniej nie aniołek.