Jaka wielka jest siła stereotypu widać nie tylko na co dzień, ale jeszcze bardziej w sytuacjach nietypowych, by nie rzec – patologicznych. Wezmy choćby zjawisko seksturystyki: do niedawna wydawała się reakcja typowo męską i jakkolwiek byłaby oceniana w kategoriach moralnych, zdążyła ulec oswojeniu. W wydaniu kobiecym zjawisko to wywołuje znacznie silniejszy niesmak estetyczny i skłania do bardziej zdecydowanej etycznej nagany.
Seksualne peregrynacje kobiet do egzotycznych krajów mają w sobie jakiś „dziwny” dramatyzm - znacznie większy niż w przypadku mężczyzn.
Otyła pani X po pięćdziesiątce, szuka w słonecznym raju, wyglądającym jak fototapeta z palmami, czegoś innego niż tradycyjnego wypoczynku. Przyjechała tu na seksualne safari. Polowanie takie działa w dwie strony: starsze panie szykują sidła na młodych ciemnoskórych kochanków, ci zaś zaginają parol na hojne „sugar mamas’ – sytuacja jest od początku do końca klarowna.
Nie każda z przybyłych do raju dam jest starą wyjadaczką. Świerzonki nie maja jeszcze w sobie tego cynizmu i pragną nie tyle seksualnej gimnastyki, ile odrobiny męskiej uwagi, tego dawno niewidzianego błysku w oku, który pozwoliłby jej ponownie dostrzec w sobie kobietę. Ale przeobrażenie z niewinnej poczwarki w żarłocznego robala następuje z reguły w zatrważającym tempie. Z naiwnej, spragnionej czułości marzycielki wrzucona w wir przygód staje się najpierw realizującą swoje pragnienia stażystką, a wreszcie wyrachowana treserką, traktując miejscowych mężczyzn jak egzotyczne zwierzęta. W myśl powiedzenia: trening czyni mistrza.
Zabawy w pokojach hotelowych z wynajętymi młodymi chłopcami czasami zwalają z nóg – pełna pornografia. Harce, hulanki, swawola. Nie zdają sobie sprawy z poniżenia i wykorzystania. Głęboko wierzą, że to one są górą. Ich mniemanie o osobniku, z którym się zabawiają jest marne.
Oto białe kobiety biorą odwet na mężczyznach. Upokarzając czarnoskórego chłopca, który z racji swojej przynależności kulturowej i statusu ekonomicznego stoi wedle nich jeszcze niżej niż one same, odczuwają słodki smak zemsty na „białasach”, którzy zapędzili je w kierat życia domowego. Rozum idzie w odstawkę, tylko po to by poczuć władzę absolutną, by być choć przez chwilę na piedestale.
Żałosny obrazek kobiety wyzwolonej czy rozpaczliwa potrzeba kupowania złudzeń?
Red. Port.
Barbara Poniatowska
