Rozstępy to schorzenie, które występuje dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Mogą pojawić się w każdym wieku. Często przyczyna powstawania rozstępów ma podłoże hormonalne i pojawia się w trakcie dojrzewania, podczas ciąży i karmienia piersią oraz w przypadku schorzeń endokrynologicznych lub na skutek stosowania sterydów oraz leków zawierających glikokortykosteroidy. Rozstępy szczególnie lubią skórę odwodnioną, tę, której brakuje jędrności.
Najczęstsze miejsca występowania rozstępów w przypadku kobiet to: biodra, brzuch, pośladki, górna część ud i piersi u mężczyzn - okolica krzyżowo-lędźwiowa, ; u trenujących - obręcz barkowa, stawy kolanowe. Rozstępy zazwyczaj występują symetrycznie, co oznacza, że pojawiają się po obu stronach ciała. Rozstępy to naprawdę uporczywy problem, dlatego tak ważna jest ich profilaktyka. Każdy powinien podejmować działania zapobiegawcze, ale w szczególności powinny o to zadbać kobiety ciężarne, osoby otyłe, kulturyści i nastolatki w okresie dojrzewania.
Rozstępy są to pasma scieńczałej, pomarszczonej skóry, które stanowią pewnego rodzaju blizny. Za powstawanie rozstępów jest odpowiedzialny hormon stresu - kortyzol - produkowany przez korę nadnerczy. Gdy jego stężenie we krwi jest duże, następuje upośledzenie fibroblastów, czyli komórek produkujących kolagen i elastynę. Są to białka, które nadają skórze uporządkowaną strukturę oraz odpowiadającą jej elastyczność, jędrność i optymalne napięcie. Fibroblasty pod wpływem hormonu stresu stają się osłabione i na skutek rozciągnięcia skóry pękają.
Usuwanie rozstępów na etapie początkowym, gdy mają jeszcze zabarwienie czerwone lub fioletowe, nie nastręcza tak wielu problemów, jak likwidacja rozstępów w ich późniejszym stadium - białawych i perłowych.
W walce z rozstępami ważne są składniki kosmeceutyków, których używamy podczas profilaktyki i codziennej pielęgnacji ciała. Niektóre z nich to:
a) ekstrakty z Centella asiatica -źródło fitoestrogenów pobudzających syntezę kolagenu,
b) wyciągi z soi – działanie antyutleniające, przeciwzapalne, pobudzają fibroblasty,
c) związki krzemu (silanole) – sprzyjają regeneracji włókien kolagenowych i elastycznych, zwalczają wolne rodniki,
d) pirogronian sodowy – stymuluje aktywność fibroblastów,
e) kwas mlekowy – zmniejsza rogowacenie naskórka,
f) witaminy A, C, E– właściwości antyoksydacyjne
Istnieje również cała gama zabiegów, które przynoszą zadawalające efekty. Naprzykład:
1. Peeling chemiczny z użyciem kwasu glikolowego, który w niskich koncentracjach zmniejsza kohezję korneocytów, zmniejszając grubość warstwy rogowej. W dużych stężeniach natomiast powoduje oderwanie się keratynocytów i epidermolizę, stymuluje produkcję nowych komórek naskórka i syntezę włókien kolagenowych w warstwie powierzchniowej skóry właściwej. Dlatego w powtarzanych terapiach powoduje zgrubienie skóry właściwej i naskórka.
2. Mikrodermabrazja regeneruje i uelastycznia skórę, pobudza krążenie, pobudza produkcję kolagenu i elastyny. Zabieg jest bezpieczny i bezbolesny, polega na mechanicznym złuszczaniu warstw naskórka specjalnym aparatem, który ściera i wysysa starte komórki. Zabieg nie wymaga rekonwalescencji. Można łączyć z peelingiem kwasem glikolowym lub TCA.
3. Mezoterapia igłowa będzie polegała na wstrzykiwaniu do skóry specjalnie opracowanych ampułek. Wszystkie nakłucia są dokonywane co pół – półtora milimetra. Poprzez takie nakłucia skóra może wyglądać na nieco podziurkowaną. Po tych nakłuciach kosmetyczka przeprowadza delikatny masaż ciała, by rozprowadzić substancje odżywcze po powierzchni skórnej.
4. Mezoterapia bezigłowa z kolei opiera się na wykorzystaniu fal elektromagnetycznych w formie impulsów. Precyzyjnie określona fala dostaje się do środka , co czyni zabieg bardzo skutecznym.
5. Leczenie farmakologiczne – retinoidy ( np. Retin A) – powodują normalizację procesów rogowacenia, wpływ na procesy zapalne w skórze, zapobiegają degradacji kolagenu, stymulują fibroblasty do syntezy kolagenu.
6. Dermabrazja - wykorzystuje urządzenie podobne do wiertła dentystycznego. Wirująca głowica aparatu pokryta jest drobnymi, ostrymi elementami ścierającymi powierzchnię skóry. Zabiegi wykonywane są przez chirurgów plastyków w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, w zależności od rozległości i głębokości planowanego zabiegu, wieku i stanu pacjenta.
7. Lasery – barwnikowy, miedziowy, CO2 - zabieg polega na złuszczaniu naskórka przez podgrzanie i odpreparowanie warstw naskórka. Wymaga kilkudniowej rekonwalescencji, ponieważ powstała rana jest bolesna, zaczerwieniona , obrzęknięta i pokryta strupem.
W odróżnieniu od innych tradycyjnych technik laserowych ( w wyniku, których laserowej technice poddawane były duże powierzchnie) laser frakcyjny aplikowany jest na niewielkie partie skóry, tworząc wzór równomiernie położonych mikrotermalnych stref. W takie strefy następnie kierowane jest laserowe światło, które wnikliwie i niezwykle precyzyjnie penetruje nie tylko komórki podskórnej tkanki, jak też i skóry właściwej. Ponieważ warstwy skóry pozostające obok są nienaruszone, to proces gojenia się następuje w bardzo szybkim tempie. Sam zabieg nie powoduje bardzo widocznych znamion. W związku z czym laser frakcyjny stanowi bardzo duży przełom w zabiegach z dziedziny medycyny estetycznej. W zależności od zamierzeń, w czasie pojedynczego zabiegu z wykorzystaniem lasera frakcyjnego naświetlaniu poddawanych jest nawet 20 – 25 procent powierzchni przeznaczonej do redukcji rozstępów. Przeprowadzone badania mówią, że bardzo dobre efekty dają przeprowadzone mniej więcej trzy – pięć zabiegów , które przeprowadzane są w odstępach dwu – czterotygodniowych. Rezultaty przeprowadzanych zabiegów laserem frakcyjnym są niemal natychmiastowe. Światło laserowe wysyłane przez urządzenie pobudza wszystkie głębsze warstwy skóry, by ta produkowała nowe ilości włókien kolagenowych. Bowiem z wiekiem ich liczba coraz bardziej maleje. Optymalny rezultat terapii laserem frakcyjnym jest zazwyczaj widoczny już po dwóch – trzech miesiącach.
8. Chirurgiczne wycięcie rozstępów - jedyna terapia definitywna to operacja polegająca na wycięciu dotkniętego rozstępami kawałka skóry, co wiąże się oczywiście z pozostawieniem blizny i ryzykiem znieczulenia ogólnego. Po zabiegu wymagany jest dość długi okres rekonwalescencji do momentu, w którym rany się nie zagoją. W tym czasie należy zrezygnować z jakiegokolwiek wysiłku fizycznego. Trzeba dużo odpoczywać, by nie doszło do pęknięcia szwów.
Red. Port.
